อนิสงส์การบูชาด้วยไม้จันทน์แดง : หน้า 233/304

ประโยค - พระเจิมปัทถูปถูกแปลภาค ๘ - หน้าที่ 231 แล้ว เมื่อดิบมา กล่าวว่าว่าเขานั้นว่า "สหาย เรือนของฉันมีอยู่ใน ที่ชื่อโน่น ในกรุงเทพฯ ท่านพึงมาสำนักของฉันตลอดกาลตาม กาล ฉันไม่มีความต้องการด้วยเครื่องบรรณาการอย่างอื่น ท่านพึงนำ มาเฉพาะแต่ต้นไม้มีทิ้งแทนกันเท่านั้น เขารับรองว่า "คืออะไร" แล้วเมื่อ มาสู่สำนักของพ่อคั้นนั่นตลอดกาลมา ย่อม่นำมาแต่ไม้จันทน์แดง เท่านั้น แม้พ่อค้านั้น ก็ให้ทรัพย์เป็นอันมากแก่เขา โดยสมุห์อื่นอื่นแล้วกัน เมื่อพระกัสสปะผลปรินิพพานแล้ว เมื่อสภุททองอันเขาประดิษฐานไว้แล้ว บูรพอัน ได้นับไม้จันทน์ แดงเป็นอันมาก ไปสู่กรุงเทพฯ นั่นครั้ง พ่อค้านั้น ผูเป็นสหายของเขา ให้ของไม้จันทน์เป็นอัน มากให้เต็มกาดแล้ว กล่าวว่าว่า "สหาย ท่านงามา พวกเราจัดไปสู่ที่ ก่อนเดี๋ยว จนกว่าจะหงุ้ง (ลูก) แล้วจึงกลับ" ได้พาเขาไปในที่นั้น ทำการบูชา ด้วยไม้จันทน์แล้ว สหายชาวปัจฉพนของเขานั่นนั่น ได้สร้างที่จุมนตลแห่ง พระฉันทด้วยไม้จันทน์ ในท้องแห่งพระเวที บูรพกรรมของเขามี เพียงนี้เท่านั้น [อนิสงส์การบูชาด้วยไม้จันทน์แดง] เขาถือคติจากอดีตนั่นแล้ว เกิดในเทวโลก ยังพทุธนครหนึ่ง ให้สันไปแล้วในเทวโลกนั่น ในทพทรบปทกาลนี้ กิดในครูถุ พรามณมหากาส ในครูรามคฤ คีรีมีซันกับด้วยมนฤตพระฉันทร์ ตั้งขึ้นจากมนตลอดแห่งนาฏของเขา เพราะเหตุนี้นิน พวกฤาษีจึงนานนาม