ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกถ่ายแปรภาค ๔ - หน้าที่ 213
ลำดับนั้น พราหมณ์นี กล่าวละพราหมณ์ผู้สามีนั้นว่า "พราหมณ์ มาถึง, ท่านจงจับมี่มีข้างหนึ่ง, ฉันจับจับมี่มีข้างหนึ่ง." ทั้ง ๒ คน จับมี่มีข้าง ๒ แล้วโบยที่หลังอยู่ ได้ช่วยกันครูไปไว้ในกุฏิอกแล้ว ประตูเรือนแล้ว
ฝ่ายท้าวสักกา ก็ตกประทับนั่งในที่นั่งนั่นแล กว่าพระหัรคือ แล้ว ทั้ง ๒ ผิวเมี่ยน กลับมาเห็นท้าวสักกนันประทับนั่งอยู่ อย่างเดิม ร้องคงด้วยความกลัว ปล่อยไปแล้ว ในขณะนั้น ท้าวสักกาให้เขาทราบความที่พระองค์เป็นท้าวสักกาแล้ว
ลำดับนั้น ผิวเมี่ยนทั้ง ๒ ได้ถวายอาหารแก่สามเมนเหล่านั้นแล้ว ชนะแห่ง ๕ รับอาหารแล้ว, รูปหนึ่งทำลายมัณฑลถวายไป. รูปหนึ่งทำลายส่วนเบื้องหน้าของหลังไป, รูปหนึ่งทำลายส่วนเบื้องหลังแห่งหลังไป, รูปหนึ่งด่ำในแผ่นดินไป, ฝ่ายท้าวสักกา ก็สิ้นออกไปโดยทางหนึ่ง, ชนะแห่ง ๕ ได้ไปสู่ทั้ง ๕ ด้วยประการฉะนี้
[พวกสามเมนเล่าเรื่องที่ถูกกรมงาน]
ก็แล้ว จำเดิมแต่ นั่นมา ทราบว่า เรือนนั้น ชื่อว่า เป็นเรือนมีช่อง ๕. ในกลางที่สามเมนไปสู่วิหาร ภิกษุทั้งหลาย ถามเมซึ่งสามเมนทั้งหลายว่า "ผู้มีอายุหลายเรื่องนี้ เป็นเช่นไรกัน ?"
พวก สามเมน. ท่านทั้งหลายจงอย่าถามพวกกระผม, จำเดิมแต่กาลที่พราหมณ์นี เห็นพวกกระผมแล้ว พราหมณ์นีถูกความโกรธครอบงำ ไม่ให้พวกกระผมตั้งบ่อาณที่ตนแต่งไว้ แล้วกล่าวว่า 'ท่านจงนำพราหมณ์แก่มาเร็ว,' อุปชาชนะของพวกกระผมมาเห็น