ประชาธิปไตย- พระภิรมปฏิญญาแปลภาค ๙ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 90
หน้าที่ 90 / 304

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมหรือธรรมะที่ควรประพฤติเพื่อเข้าถึงโพธิปัญญา และการยึดมั่นในธรรมที่จะไม่เสื่อมถอยจากพระสัทธรรม โดยเฉพาะการนึกถึงธรรมะและการปฏิบัติตามนั้นจะทำให้เกิดความสงบในจิตใจ และนำไปสู่การเข้าถึงโลกุตตรธรรม อันเป็นการบรรลุถึงพระอรหันต์ในที่สุด เนื้อหายังอธิบายถึงความสำคัญของอภิญญาและความเจริญทางธรรมนั้นซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเข้าใจและฝึกฝนของผู้ปฏิบัติธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-อภิญญา
-ประเภทของปัญญา
-การเข้าถึงโลกุตตรธรรม
-คุณค่าของสัทธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประชาธิปไตย- พระภิรมปฏิญญาแปลภาค ๙- หน้าที่ 88 ปฏิบัติธรรมหควรแก้ธรรมเท่านั้น จึงย่อมบูชาธรรม ดั่งนี้แล้วตรัสพระคาถานี้ว่า:- "ภิญญธรรมเป็นที่ยินดี ยินดีแล้วในธรรม ใครมีธรรมอยู่ซึ่งธรรม ระลึกถึงธรรมอยู่ ย่อมไม่เสื่อมจากพระสัทธรรม." [[แก้รรร]] พึงพารามีอะไรจะเป็นในบทหน้าว่า:- "ธรรมคือสมะและวิปสานา เป็นที่ยินดีของภิญญั้น เพราะอธรว่าเป็นที่อยู่ เพราะเหตุนี้ ชื่อว่าผู้มีธรรมเป็นที่ยินดี ผู้คนดีแล้วในธรรม นั้นนั้นและเพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่าผู้ดีแล้วในธรรม ชื่อว่าผู้ใครครอบอยู่ซึ่งธรรม เพราะนึกถึงธรรมนันนั้นแหล่ ๆ อธิบายว่า ผู้กินถึงธรรมนันอยู่ บ่าว่า อนุสร ที่แก้ ระลึกถึงธรรมนันนั้นแหล่ อยู่ บ่าวว่า สัทธรรมมา ความว่า ภญญูเห็นปานนั้น ย่อมไม่เสื่อมจากโพธิปัญญาธรรม ๑๗ ประเภท และจากโลกุตตรธรรม ๕. ในกลบเทศนา ภิกษุนันต้องอยู่แล้ว ในพระอรหัต เทศนา ได้มีประโยชน์แก่ชนผู้ประชุมกันแล้ว ดั่งนี้แหล่. เรื่องพระธรรมารามเธ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More