1 ครั้ง
บทนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมหรือธรรมะที่ควรประพฤติเพื่อเข้าถึงโพธิปัญญา และการยึดมั่นในธรรมที่จะไม่เสื่อมถอยจากพระสัทธรรม โดยเฉพาะการนึกถึงธรรมะและการปฏิบัติตามนั้นจะทำให้เกิดความสงบในจิตใจ และนำไปสู่การเข้าถึงโลกุตตรธรรม อันเป็นการบรรลุถึงพระอรหันต์ในที่สุด เนื้อหายังอธิบายถึงความสำคัญของอภิญญาและความเจริญทางธรรมนั้นซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเข้าใจและฝึกฝนของผู้ปฏิบัติธรรม.
-การปฏิบัติธรรม
-อภิญญา
-ประเภทของปัญญา
-การเข้าถึงโลกุตตรธรรม
-คุณค่าของสัทธรรม