พระธัมปทัษฎุก ภาค ๔ - หน้าที่ 279 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 281
หน้าที่ 281 / 304

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระราชาและเศรษฐีกำลังสนทนาเกี่ยวกับเรื่องความสามารถในการถือเอาสิ่งของของกันและกัน โดยเศรษฐีกล่าวว่าไม่สามารถที่จะยอมรับการถือครองของพระราชา รวมถึงอธิบายถึงความพอใจและสิ่งที่จำเป็นต่อชีวิตของตน ขณะที่พระราชาเองก็แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการกระโดด แต่กลับไม่สามารถถอดแหวนที่อยู่บนมือได้ เป็นการแสดงให้เห็นว่าความมีอำนาจและความสามารถนั้นไม่สามารถนำมาซึ่งการถือครองที่แท้จริงได้.

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาระหว่างพระราชาและเศรษฐี
-ความปรารถนาและการถือครอง
-อำนาจและข้อจำกัดของพระราชา
-หลักธรรมในพระธัมปทัษฎุก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมปทัษฎุกแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 279 มิใช่หรือ ? พระราชา. เออ เราไป. เศรษฐี. ข้าแต่สมเด็จพุทธ มัฏพระราชดำริพ้น ก็ไม่สามารถเพื่อ จะยึดเอาร้อนของข้าพระองค์ได้ เพราะข้าพระองค์ไม่ปรารถนา [พระราชาทรงทอดแหวนไม่ออก] ท้าวเธอ กริ้วว่า "ท่านจักเป็นพระราชหรือ?" เศรษฐี. ข้าแต่สมเด็จพุทธ แต่พระราชหรือนิโรไม่ สามารถจะถือเอาแม่เส้นดายที่ชายผ้าส่อนเป็นของข้าพระองค์ได้ เพราะ ข้าพระองค์ไม่ปรารถนา. พระราชา. กี่ฉันจักถือเอาความพอใจของท่านได้ อย่างไร ? เศรษฐี. ข้าแต่สมเด็จพุทธ ถ้าท่านั้น. เหวน ๒๐ วงเหลือนี้ ที่นี้มีวัดง ๑๐ ของข้าพระองค์มีอยู่ ข้าพระองค์ไม่ถวายแถวนเหล่านี้ แก่พระองค์: ถ้าพระองค์สามารถใช้ ขอดพระองค์จงทรงถือเอา เกิด. กี่พระราชานั้น ประทับนั่งกระโหลงบนพื้น เมื่อจะทรงกระโดด ย่อมทรงกระโดดนี้ถึงที่ ๑๘ คอกได้, ประทับขึ้น เมื่อจะทรงกระโดด ย่อมทรงกระโดดนี้ถึงที่ ๒๐ คอกได้. พระราช แม้ทรงมีพระกำลัง มากอย่างนี้ ทรงกระโดดไปมาอยู่ข้างโน้นและข้างนี้ ก็ไม่ทรงสามารถ เพื่อจะถอดแม่ซึ่งแหวนวงหนึ่งได้. [เศรษฐีสดใสใจจะข้าวบารช] ลำดับนั้น เศรษฐี กราบทูลลุที่ว่าว่า "ข้าแต่สมเด็จพุทธ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More