ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคFL พระปิฎกชูจาแปล ภาค 9 - หน้า 86
4. เรื่องพระธรรมมารามเถร [๒๕๔๕]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อพระองค์ในพระเวนทรงปรารถพระธรรมมาราม เถรสรงพระธรรมเทคนาไว้ "สมฤรมาภิ มฤรมิโต" เป็นต้น.
[พวกภิทูปรีฑาเรื่องปรินิพพานของพระศาสดา]
ดังได้กล่าวมา เมื่อพระศาสดาสงบว่า "การปรินิพพานของเราได้โดยล่วงไป ๓ เดือน ตั้งแต่เดือนนี้" ภิกษุหลายพรรษาเกี่ยวแวดล้อมพระศาสดาแล้ว.
บรรดาภิกษุเหล่านั้น ภิกษุผู้อยู่เป็นปุปชุน ไม่อาจเพื่อจะออกกลั้นน้ำตาไว้ได้. ธรรมสังเวชแก่ภิกษุผู้อยู่เป็นปุปชุนแล้ว. ภิกษุทั้งปวงปรึกษากันว่า "พวกเราจักทำอย่างไรหนอแล?" ดังนี้แล้ว ก็เทียวไปโดยรวมกันเป็นพวก ๆ.
[พระธรรมมารามไม่เกี่ยวข้องด้วย]
ส่วนภิทูปรีฑา เป็นชื่อว่าธรรมารณะ ไม่เข้าไปสำนักของภิทู
ทั้งหลาย อภิญญาทั้งหลายพูดว่า "อย่างไร? ผู้เอาญ" ก็ไม่ให้แม้คำตอบ คิดว่า "ข่าวว่า พระศาสดาจักปรินิพพาน โดยล่วงไป ๑๔ เดือน, ส่วนเรา เป็นผู้มาระยังไม่ไปปราศแล้ว เมื่อพระศาสดายังทรงพระชนม์อยู่นี้แหละ จักพยายามบรรลุพระอรหัต" ดังนี้
* พระมาหาอ matériel ป.ฉ. ๕ วิสุทธิมิวาส (ปัจจุบันเป็นพระหัตถาคมคุณ วัดศรีจันทร์ จังหวัดขอนแก่น) แปล.