การชนะความโกรธด้วยพระคาถา : หน้า 189/304

ประโยค - พระอิ้มปทุ่งฉุกเฉินแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 187 ทั้งนั้น ฝ่ายภิกษุต้องพูดชนะคือความโกรธ และเชื่อคือตันห่อน เป็นไปในภายใน ควร" ดังนี้แล้ว ศรพระคาถานี้ว่า:- "เรายืดูอคุตุตะนะ เชื่อ และเครื่อง ต่อพร้อมทั้งสาย ผู้ลิ้มลสลักอ่อนจนขึ้นแล้ว ผู้รู้แล้ว นั่นว่า เป็นพรามณ์." [[แก้อรรถ]] บรรดานทเหล่านั้น ทาวา นฤมิ ได้แต่ง ความโกรธอันเป็นไปโดยความเป็นเครื่องผูก. ทาวา วรรตุ ได้แก้ ต้นอันอเป็นไปโดยความเป็นเครื่องผูก. บาทพระคาถาว่า สนธิน สนุกกม์ เป็นตัน ความว่า เรียบูกคุเฝคือต่ออิทธิภู ๒๒ อันประกอบด้วยสายอิฐสัย แม้ทั้งปวงนี้ตั้งอยู่แล้ว ผู้รู้ว่า มีลิสมัลอันอ่อนจนขึ้นแล้ว เพราะ: ความที่ลิสมัลคือวิตชาชนของอันตนอ่อนขึ้นแล้ว ผู้รู้ว่า รู้แล้ว เพราะรัลจะ ๔ นั่นว่า เป็นพรามณ์. ในกลบเทศนา ภิกษุ ๕๐๐ รูป ตั้งอยู่ในพระอรหัตผลแล้ว. เทคนิคได้รับประโยชน์แม้แก่ผู้ประชุมกันแล้ว ดังนี้แหละ. เรื่องพรามณ์ ๒ คน จบ. ๑. ที สี. ๘/๔๕