ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคต - พระธรรมปาทิฏฐุวาทแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 48
ความกลัวเกิดแก่ผู้อื่นของเราได้ เพราะว่าบุตรของเรามีปกติไม่สะดุ้ง มีดีตามหาไปปราศแล้ว มีความเพียรใหญ่ มีปัญญามาก
ดังนี้แล้ว ได้ทรงถามพระอควาหลานี้ว่า :
"ผูใด" ถึงความสำเร็จ มีปกติไม่สะดุ้ง มี
ค้นหาไปปราศแล้ว ไม่มีมีเลศลเครื่องยั่วยวนใจ
ได้ดืด ลูกคร่อม ให้ไปสู่ ภาพ ทั้งหลาย เสียแล้ว,
กายนี้ (ของผู้นั้น) ชื่อว่ามีที่สุตู. (ผูใด) มี
ค้นหาไปปราศแล้ว ไม่มีความอือมั่น ฉลาด
ในบทแห่งนิรุตติ รู้ทีประชุมแห่งอารักษ์ทั้งหลาย
และรู้เบื้องต้นและเบื้องปลายแห่งอารักษ์ทั้งหลาย,
ผู้นั้นแล มีสิริสรคู่ในที่สุด เราอ่อนเรากว่าผู้มี
ปัญญามาก (เป็นมหาบุรุษ).
[แก่อรรถ]
บรรดาเทพทั้งนั้น สงบว่า นิศุทธ์ โสต โวว่า พระ
อรหัต ชื่อว่า ความสำเร็จ ของบรรพชิตทั้งหลาย ในพระศาสนานี้,
ถึง คือบรรลุ พระอรหัตนั้น.
บทว่า อาสุณติ คือ ผู้อ่านไม่สะดุ้ง เพราะไม่มีเลศเครื่อง
สะดุ้งอรฺเป็นดา ในภาวใน.
บทพระกว่าดว่า อุณฺนฺติ ภาวสฺลาณี คือ ได้ดุลลูกครอ้น
มีปกติไปรูปลทรู่ล้น.
◌ สุขสบาย กายอันกระดูกอัน. สี. อู. บทหน้า สี ธาตุ ในความก่อ, ความประชุม
อ. ปิยัฏฐ. อิติ. หน้า ๑๓๙.