พระอัครปุรัษฎากรแปล ภาค ๙ หน้าที่ 272 : หน้า 274/304

ประโยค - พระอัครปุรัษฎากรแปล ภาค ๙ หน้าที่ 272 แล้วได้ยินอยู่ กี่ในเวลาพวกชนนถามว่า "นี่อะไรน่ะ? " ก็ออกว่า "เมื่อพวกฉัน จะขายผ้ากับพลตั้งมีค่ามากผืนหนึ่ง ผู้ถือไม่มี, พากันม่ะถือเที่ยวไป อยู่ ก็กลัวโจร, เพราะเหตุนี้ พวกฉันจับมันเสียแล้วจึงจัดไป." [พวกบูรพพลโสดิตเศรษฐี] ครั้งนั้น โชติเศรษฐี เห็นพวกเขาถามว่า "พวกนี้ ทำ อะไรน่ะ? " ฟังนี้ความนั้นแล้ว ให้รำถาม ถามว่า "ผ้ากับพล มีกี่เท่าไร? " เมื่อพวกเขาบอกว่า "มีกี่แสนหนึ่ง" จึงส่งให้ ๆ ทรัพย์ แสนหนึ่ง บอกว่า "พวกท่านจงให้ (ผ้าพื้นนั้น) แก่กาสูรามวัดชุม ประตูหยากเยือ" แล้วส่งให้ในมือของพวกเขานั้นแหละ. ทาสนี้ รับเอาผ้ากับพลแล้วร้องให้ ไปสำนักของนาย บอกว่า "นาย เมื่อ ความผิดมีอยู่ ประหารถิ่นเสีย ไม่ควรหรือ? เพราะเหตุไร จึงส่ง ผ้ากับพลเนื้อหยาบอย่างนี้แกฉัน, ? ดินจันทน์นุ่งหรือจับห่มผ้ากับพล ผืนนี้อย่างไรได้?" โชติเศรษฐี, ฉันมีใส่งไปให้เจ้เพื่อประโยชน์แก่กำนุงหรือ การห่มนั่น, แต่ส่งผ้ากับพลผืนนี้ไปให้เจ้า เพื่อจะกรจะให้พับ เข้าแล้ววางไว้ใกล้ที่นอนของเจ้า ในเวลาจะนอน เช็ดที่ส่างแล้ว ด้วยน้ำหอม (ต่างหา), เจ้าไม่อาจทักแม่นั้นได้หรือ? ทาสนี้ กล่าวว่า "ถ้ากระนั้น ดินฉนอาจจะทำก็ฉันได้" จึงได้รับเอาไปแล้ว ฝ่ายบูรพเหล่านั้น เห็นเหตุนี้แล้ว จึงไปสำนักเศรษฐูของ