0 ครั้ง
ในพระธัมป์ทัศภาค ๙ ได้บรรยายถึงพระศาสดาที่ทรงเห็นภิกษุวักกลิ้นซึ่งประสบปัญหาในชีวิตและความซึมเศร้าที่เกิดขึ้น เมื่อพระศาสดาเสด็จไปยังกรุงราชคฤห์ และทรงขับไล่วักกลิ้นให้หลีกหนีไป ภิกษุวักกลิ้นรู้สึกสูงสุดในการศึกษา แต่สุดท้ายก็เกิดความเศร้าโศก เมื่อเข้าพรรษา พระศาสดาทรงยืนยันว่าภิกษุนั้นควรเพียรมากกว่านี้ และไม่ควรให้มีความวิตกกังวล เพื่อให้สามารถบรรลุธรรมได้อย่างแท้จริง. ลำดับต่อมาพระศาสดาทรงมีวิธีการสร้างแรงบันดาลใจให้กับพระเณร โดยอธิบายถึงความรู้สึกที่ดีในการปฏิบัติธรรมอีกด้วย.
- ความสำคัญของการไม่วิตกกังวล
- การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง
- การเติบโตทางจิตใจและวิญญาณ
- การสนับสนุนจากพระศาสดา