ความหมายของบาปและบุญในพระพุทธศาสนา พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 230
หน้าที่ 230 / 304

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวข้องกับความหมายของบุญและบาปตามพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายถึงการกระทำที่เป็นกุศลและอกุศล รวมถึงแนวคิดเกี่ยวกับอริยผลและการบรรลุความบริสุทธิ์ ผู้ที่ไม่มีความโศกหรือการแสดงออกที่ไม่เหมาะสมจะถือว่าบริสุทธิ์ตามหลักการนี้ สามารถศึกษาลึกซึ้งเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของบุญและบาป
-อริยผลในพระพุทธศาสนา
-ความบริสุทธิ์และการกระทำที่เหมาะสม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระสิทธิฯถูกฉุดถูกแปลภาค ๔ - หน้าที่ 228 [แก้อรรถ] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่า อุโฆ ความว่า ละบุญและบาป แม่บัง ๒ กล่าวว่า สูงได้แก่ กิลาสเครื่องอึดอัดด้วยระเป็นตน. กล่าวว่า อุปจาค ได้แก่ ก้าวล่วงแล้ว. อธิบายว่า เราเรียกผู้อ ซึ่งชื่อว่าไม่มีความโศก เพราะ ไม่มีความโศกอันมิภักภูเป็นมูล ผู้อธว่า มีสูญไปปรากฎแล้ว เพราะไม่มีมีอึดอัดอันมิภักภูเป็นต้นในภายใน ผู้ถือว่า บริสุทธิ์แล้ว เพราะความเป็นผูไม่มีอุปโภคเหล่านั้นว่า เป็นพรหมณะ ในกลางบเทสนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอริยผลทั้งหลาย มี โชคั่งได้ผลเป็นต้น ดังนี้แห. เรื่องพระเวตรเถจ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More