ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐปฏิปักษ์อรณ ภาค ๕ - หน้า หน้า 5
หัวหน้าชาวประมง ให้คนเที่ยงแสงหวา "พวกการแม่หล่า
อันในบ้านนี้ เกิดแล้ววัน where อยู่บ้างไหม ?" ได้ยินความที่ทารก
เหล่านั้นเกิดแล้ว จึงสั่ง ๆ ๆ ทรัพย์อำลึง แก่หัวประมงเหล่านั้น
ด้วยตั้งว่า "พวกการกัน จักเป็นสายของบุตรเรา." ทารกเหล่านั้น
นับแม่ทุกคน เป็นสายเล่นฝุ่นร่วมกัน ได้เป็นผู้อื่นด้วยลำดับ
แล้ว บรรดาเด็กเหล่านั้น บุตรของหัวหน้าชาวประมง ได้เป็นผู้
เยี่ยมโดยยศและอำนาจ
[ปี่ปล่อยเป็นปลาใหญ่]
แม่ก็ญฺป๊ะ ไหมในนรสิงห์พูธัณคร นึงแล้ว ในกาลนั้น
บังเกิดเป็นปลาใหญ่ในแม่น้ำอิรวดี มิิสเหมือนทองคำ มีปากเหม็น
ด้วยแสนแห่งวิบาก
ต่อวันหนึ่ง สายเหล่านั้น ปราณกันว่า "เราจักจับปลา"
จึงถือเอาเครื่องจับสัตว์นี้แหละเป็นต้น ทอดไปในแม่น้ำ ที่นี่ปลาเน่า
ได้เข้าไปสู่จ่ายในแง่งคนเหล่านั้น ชาวบ้านประม่งหมด เห็น
ปลานั้นแล้ว ได้ส่งเสียงเอือกอึงว่า "ลูกของพวกเราเมื่อจับปลา ครั้ง
แรก จับได้ปลาทองแล้ว ควรจะ พระราชทานพระราชทานทรัพย์แก่
เราเพียงพอ." สายแม่เหล่านั้นแกล เอนปลาใส่เรือ ยกเรือขึ้นแล้ว
ก็ได้ไปสู่พระราชสำนัก
แม่นำพระราชา ทอดพระเนตรเห็นปลานั้น ฉันว่า "นั่น
อะไร?" พวกเขาได้คราบพูดว่า "ปลา พระเจ้าข้า." พระราชาทอด
พระเนตรเห็นปลาสีเหมือนทองคำ ทรงดำรว่า "พระศาสดาจักรง