ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกนำแปล ภาค ๘ - หน้าที่ 248
ปฏิคคิ "ตุฏู" เป็นต้น, แล้วก็อธิบายโดยประภาก็ตเขาเขาเห็นได้ แล้วหา ไปสู่เขากันธมานต์โดยทางอากาศ แล้วได้ถวายรส (อ่อย) แก่พระปิฎกพุทธ ๕๐๐ รูป. ขาเห็นปฏิทินั้นแล้ว ไปสำนัก พี่ชาย, เมื่อพี่ชายถามว่า "เจ้าไปไหน ?" จึงบอกว่า "ฉันไปตรวจดูไร่อ้อย" ถูกชายกล่าวว่า "จะมีประโยชน์อะไรไร่ของคนอย่างเจ้าไปไร่อ้อย" เจ้าควรจะถืออาม่ำ ๑ ลำ หรือ ๒ ลำไม่ใช่หรือ ?" กล่าวว่าจะ "พี่ ถูกแล้ว, ฉันถืออ้อยลำ ๒ ลำ, แต่ฉันเห็นพระ ปัญจกพุทธองค์ดังหนึ่ง จึงกาวรสเล่าอ่านของฉัน แล้วถวายรส แต่ลำอ้อยแม้ของพี่ ด้วยคิดว่า "เราก็ให้ดูค่าหรือส่วนบุญ" พี่ก็รับ เอามูลค่าของมันหรือจักรับเอาส่วนบุญ ?" พี่ชาย ก็พระใจกุฏพุทธะ ทำอะไร ?
น้องชาย. ท่านมิวสลดกอ้อยของฉันแล้ว ก็ถือเอารกาก ลำอ้อยของพี่ไปสู่เขากันธมานต์โดยอากาศ แล้วได้ให้แก่พระปิฎก- พุทธะ ๕๐๐ รูป.
[พี่ชายเลื่อนใส่ออนุโมทนาส่วนบุญ]
พี่ชายนั้น เมื่อเขากำลังกล่าวอยู่นั้นแหละ, เป็นผู้มีสรระอันปิติ ถูกต้องแล้ว หาระหว่างมิได้ ได้ทำความปรารถนาว่า "การบรรลุธรรมที่พระปิฎกพุทธองค์เห็นแล้วนั้นแหละ พึ่งมีแกเรา" น้องชายปรารถนาสมบัติ ๑ อย่าง, ส่วนพี่ชายปรารถนาพระอรหัต ด้วยประกาศนี้.
นี่เป็นบูรพกรรมนองชนทั้ง ๒ นั้น.