ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 291
๑๓. เรื่องพระธรรมินนาเถรี [๑๐๐]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อปรินิพพานในพระวัน ทรงปรารภกิริยดี ชื่อธรรมินนาเถรี กล่าวพระธรรมกนัว์ว่า "ยลสูญ ปูรี จ" เป็นต้น.
[วิสาขูอาสุปบรอญามคิผล]
ความผิดศร้า ในวันหนึ่ง ในเวลานางเป็นคฤหัส วิสาขูอาสุปบรอญามพูในสมิ ฟังธรรมในสนามของพระศาสด บรรลุอาณาคามิผลแล้ว คิดว่า "การที่เราให้รางธรรมนี้รับทรัพย์สมบัติทั้งปวง ควร" ในกลก่อนแต่นั้น อุปาสนั่น เมื่อมา เห็นนางธรรมินนาเถรีดู อยู่ทางด้านซ้าย ย่อมทำความยิ้มแย้ม. แต่ในวันนั้น ไม่แก่ดูนางผู้นี้ อยู่ทางด้านหลัง ได้ไปแล้ว.
นางคิดว่า "นี้เรื่องอะไรหนอ? คิดว่า "ข้อนี้งอคไว้, เราก็ในเวลาบรีโก" แล้วนางก็เข้าไปในเวลาบรีโก.
ในวันอื่น ๆ อุปาสนั่น พูดว่า "มาเกิด, เราบรีโกด้วยกัน. แต่ในวันนี้ เป็นผู้นี้เอง บริโกแล้ว. นางก็คิดว่า "สามีจั๋กโกรธ ด้วยเหตุอะไร ๆ แน่นอน."
ครั้งนั้น วิสาขูอาสุ เรียนตามในเวลานั้นตามสบายมาแล้ว กล่าวว่า กะนางว่า "ธรรมินนา เผลอจงรับทรัพย์สมบัติทั้งปวงในเรือนนี้
* พระมาหนัน ป. ธ. ๖ (ปัจจุบันเป็นพระธรรมวราจารย์) วัดนาราครุญกิจิราม แปล.