พระธัมม์ทัต: ความหมายและการตีความศาสนา : หน้า 156/304

ประโยค-พระธัมม์ทัตถูกคอมแปล ภาค ๔-หน้าที่ 154 ๑. เรื่องมา [๒๒๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อตระทับอยู่ในพระเวสน์ ทรงปรารภความตรัส พระธรรมเทศนานี้ว่า "ยุตสุด ปร๋ ปร๋ ว่า" เป็นต้น. [มากปลอมตัวถูกถามเรื่องฝัง] ได้ยินว่า ในวันที่หนึ่ง มารนั้น ปลอมเป็นบุคคลคนหนึ่ง เข้าไปเฝ้าพระศาสดา แล้วถูกถามว่า "พระเจ้าข้า สถานที่อันพระองค์ตรัสว่า ฝัง ๆ ๆ อะไรหนอเถอะ? ที่ชื่อฝังนั้น." พระศาสดาทรงตรัสว่า "นี้เป็นมาร" จึงตรัสว่า "มารผู้มีบาป ประโยชน์อะไรของท่านด้วยฝัง ฝังนั้น อันผูมิรอไปปราศแล้วทั้งหลาย พิงถึง ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า: * ฝังดี ที่ไม่มีฝังดี ฝังและที่มีฝังดี ไม่มีแกผูใด, เราเรียกผู้นั้น ซึ่งมีความกระจายรวาย ไปปราศแล้ว ผู้พรา (จากกิลล) ได้แล้วว่า เป็นพ/net"