พระเวรภาวะในพระพุทธศาสนา : หน้า 229/304

ประโยค - พระผงปทุมทิพย์ฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 227 ๒๕. เรื่องพระเวรภาวะ [๒๖๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพุทธาวาส ทรงปรารถนาพระเวรภาวะ- เคราะห์ธรรมเทคนาว "โยธ ปุญญอญฺญ" เป็นตัน. [พระจีนาสพไม่มีบุญและบาป] เรื่องข้างเจ้าให้พิสาสรแล้ว ในอรรถกถาแห่งพระคาถาว่า "คามวา ยิติ วรญฺญ" เป็นตันแล้วนั่นแล. จริงอยู่ ในเรื่องนั้น ข้าพเจ้ากล่าวไว้ว่า "ในวันรุ่งขึ้น ภิกษุ ทั้งหลาย สนทนากันว่า "น่าอัศจรรย์ สามเณรมีลาภา, น่าอัศจรรย์ สามเณรมีบุญ; รูปเดียว (แก่) สร้างเรือนยอด ๕๐๐ หลังเพื่อ ภิกษุ ๕๐๐ รูปได้." พระศาสดา เสด็จมาแล้ว ดังสมว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้" พวกเธอ นั่งประชุมกันด้วยถ้อยอะไรหนอ?" เมื่อภิกษุเหล่านั้น กราบ ทูลว่า "ด้วยกถาคำนี้" จึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย บุญย่อมไม่มีแก่ บูรพของเรา, บาปก็มีได้; บุญบาปทั้ง ๒ เฉลยเสร็จแล้ว ดังนี้แล้ว พระธรรมคาถาว่า:- "ผู้ใดล่วงบาปบ่ญและบาปทั้ง ๒ และกิเลสเครื่องขอ ง เสียได้ ในโลกนี้, เราเรียกผู้นั้น ซึ่งไม่มีความโศก มีสุขไปปราศแล้ว ผู้รับทุกข์เสร็จแล้ว ว่าเป็นพรหมณฺฑฺฒ" * พระมหาชาลี ป. ช. ๓ วัดบรมวิทวาส แปล.