พระจันทร์ทลุถูกจามแปลภาค ๙ : หน้า 180/304

ประโยค - พระจันทร์ทลุถูกจามแปลภาค ๙ - หน้าที่ 178 ข้าวสาลีทั้งหลาย, น้ำมันและเกลือของข้าวเจ้า มีอยู่, ดีปลิขอของข้าวเจ้ามีเพียงพอ." พระฮาเทียฟังนั้นแล้ว กล่าวว่ำ น่าจะกล่าวโดยประกายใด ๆ, ความที่ข้าวเจ้าประสงค์เพื่อหนีไปอย่างเดียว ยอมีโดยประกายนัน ๆ" ดังนี้แล้ว กล่าวแล้วกล่าวว่า:- "ข้าวเจ้่านั้น ยิงจุ่งเข้าไปสู่อมปลวกลึกตั้ง ๑๐๐ ช่วงรบ, น้ำมันและเกลือของท่านจะเป็น ประโยชน์อะไร ? ดีปลิไม่เป็นประโยชน์แก่ คุณข้าวเจ้า." ก็แลครั้นกล่าวอย่างนั้นแล้ว กล่าวว่ำ "ข้าวเจ้าได้ทำความสำคัญ ในท่านว่าเป็นสมดุลสินกลางประมาณเท่านี้, นั่นคือ ท่านร้างท่านไม่ไป เพราะความเป็นผู้ประสงค์จะประหารข้าวเจ้า, ท่านไม่เป็นสมดุลแต่ กลางที่ท่านร้างท่านไม่ไปแล้วก็ที่สุด, ประโยชน์อะไรด้วยซูงทั้ง หลายของบุคคลผู้ทรงปัญญาชนท่าน, ประโยชน์อะไรด้วยหนึงเนื้อ ชื่อชนะพระอัปทิป, เพราะภายในของท่านกรรัง, ท่านย่อม เกลี้ยงเกลาแต่ภายนอกอย่างเดียวเท่านั้น." พระศาสดาว ครั้นทรงน้อมอัศจิณนานนี้แล้ว ตรัสว่า "พรหมณ์ นี้ ได้เป็นคามผู้หลอกลวงในกาลนั้น, ส่วนพระยาเทีย ได้เป็นรานนี้ เอง" ดังนี้ แล้วทรงประกาศก เมื่อจะทรงแสดงหมูแห่งบานนั้น ถูกเกี้ยวตุลากนบในกาลนั้น จงตรัสพระคาถานี้ว่า:-