พระจัมปทัศถูกแปลภาค ๔ - เรื่องราวแห่งการปฏิบัติชอบ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 138
หน้าที่ 138 / 304

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงการปฏิบัติธรรมของพระอนุรุทธะและคำสอนที่เกี่ยวข้องกับการอยู่คงเรือนและความต้องการในชีวิต พร้อมการหยิบยกภาษาธรรมเพื่อให้เข้าถึงความเข้าใจในสิ่งที่ควรค่าแก่การปฏิบัติ ตลอดจนการสั่งสมกรรมดีและประสบการณ์จากการใช้ชีวิตที่ผ่านมาในฐานะลูกศิษย์ของพระพุทธเจ้า.

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-การสั่งสอนในศาสนาพุทธ
-ความรู้และการเรียนรู้
-ประสบการณ์ชีวิต
-การสร้างกรรมดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระจัมปทัศถูกแปลภาค ๔ - หน้าที่ 136 ผู้มีบุญมาก เมื่อไม่รู้แม้ที่เกิดขึ้นแห่งชาติอย่างนั้น จักรู้ถึงการงานทั้งหลายอย่างได้ เจ้าภูธระนั้น ได้สั่งความที่การงานทั้งหลายที่เจ้าภูธระสนอง ได้เป็นกันว่า "อนุราชะ จงมาเกิด, ฉันจักสอนให้การอยู่คงเรือนแกเธอ: อันผู้อยู่คงเรือน จำต้องได้นานก่อน" ดังนี้ เป็นของไม่มีที่สุด จึงกลาวพระมรดกว่า "ความต้องการควรการอยู่อาศัยเรือนของหนูฉัน ไม่มี" แล้ว เสด็จออกไปพร้อมกับพระโอรสของเจ้าคกะ ๕ พระองค์มีเจ้าทักษะเป็นประมุข เขาไปส่งพระศาลาด ที่บ่ออำพวัน ทรงผนวชแล้ว ก็แลวันผนวชแล้ว พระอนุรุทธะเป็นผู้ปฏิบัติชอบ ทำให้แจ้งซึ่งวิชา ๑ โดยลำดับ เป็นผู้นั่งบนอาสนะ เดียว สามารถส่องดูโลกธาตุปั่นได้ด้วยทิพยบญู ดูผละแขมป้อมที่บุคคลลางไว้บนฝีมืออันนั้น จึงปล่อยอนันขึ้นว่า :- "เราย่อมจะลึกได้ซึ่งบูพเทิมาวาส, ทิพยุอธิษฐาน ชำระแล้ว, เราเป็นผู้ใดชรา ๓ เป็นผู้ถึงถิ่น, คำสอนของพระพุทธเจ้า ดับร่างทำแล้ว" พิพากษาว่า "เราทำกรรมอะไรหนอ? จึงได้สมบดีนี้" ทราบได้ว่า "เราได้ตั้งความปรารถนาไว้แทบทบทูลของพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า ปฏุมุตตระ" ทราบ (ต่อไป) อีกว่า "เราท่องเที่ยวอยู่ในสรรค ในกลศิษย์โกษา ได้สั่งสมเศรษฐี ในกรุพาราสีเลี้ยงชีพ เป็นผู้ชื่อว่า อันนภะ" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า:- ๑. ขันธอัคคะอยู่ในกลกก่อน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More