บุพพัณณชาติ และ อปัณณชาติ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 70
หน้าที่ 70 / 304

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงบุพพัณณชาติและอปัณณชาติ, การให้ทานที่มีผลและไม่มีผลต่อสัตว์. การอภิปรายเกี่ยวกับทานที่ควรให้แก่บุคคลที่ประสบภัยและความสำคัญของพระฉันทะในการให้ทาน. สมเด็จพระผู้มีพระภาคตรัสเกี่ยวกับความหมายของนาและวิธีการที่ทานจะมีผล, เช่น ทานให้แก่ผู้ที่ประสบภัย. นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงกลบทกเทศนา กรุงเทพพุทธ และอินทกเทศนา ซึ่งมีประโยชน์แก่ผู้ประสบกัน. หัวข้ออื่นๆที่เกี่ยวข้องก็ยังมีอยู่ด้วยที่เพิ่มเติมความเข้าใจในเรื่องนี้.

หัวข้อประเด็น

-บุพพัณณชาติ
-อปัณณชาติ
-การให้ทาน
-พระอธิการปัทฺธุภควา
-เทศนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - พระอธิการปัทฺธุภควาแปล ภาค ๙ - หน้า ที่ 68 บุพพัณณชาติ และอปัณณชาติ, เพราะเหตุนี้ นาเหล่านั้น จึงไม่ งอกงามมาได้; ราเค เมื่อเกิดขึ้นในภายในแม่แห่งสัตว์ทั้งหลาย ย่อมประทุษร้ายสัตว์ทั้งหลาย, เพราะเหตุนี้ ทานที่ให้คนที่ ถูกกราประทุษร้ายเหล่านี้ จึงเป็นของไม่มีผลมา; ส่วนทานให้ ในพระฉันทะทั้งหมด เป็นของมีผลมา; เพราะฉะนั้น สมเด็จ พระผู้มีพระภาค จึงตรัสว่า "นาทั้งหลายมีฎัญญาเป็นโทษ, หมูสัตว์" มีมัรจะเป็นโทษะ, ฉะนั้นนา ทานที่ให้ในท่านผู้ปรารถนาจะ จึง เป็นของมีผลมา." แม่ในคาถาที่เหลือ ก็ยังขึ้นแหละ. ในกลบทกเทศนา กรุงเทพพุทธ และอินทกเทศนา ก็ ดำรงอยู่ในโสดาปัจจัย, เทศนาได้เป็นประโยชน์แก่เหล่าพุทธร ผู้ประสบกันแล้ว ดังนี้แหละ. เรื่องอังกรฑพุทธ จบ. ต่นหาวรร วรรณา จบ. วรรธที่ ๒๕ จบ. ๑. บุพพัณณชาติ = พึ่งที่จะพึงก่อน ได้แก้ทุกข์ชนิด ๒. อปัณณชาติ = พึ่งที่จะ พึงกินทิ้งหลัง หรืออาหาร คือถั่วและผักอื่น ๆ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More