ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระผ้ามัณฑ์ถูกฉีกแปลภาค ๙ - หน้ ที่ 119
๑๐. เรื่องพระนังกฤกษะ [๒๑]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจดีย์วัดทรงปรารถนา
นั่งคุถกฤกษะ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "อุตตนา โจทยุตาน"
เป็นต้น.
[คนเชื่อในบุญในพระพุทธศาสนา]
ดังได้กล่าวมา มนุษย์เชื่อใจผู้หนึ่ง ทำการรับอ้างของชนนเหล่า
อื่นเลี้ยงชีพ ภิกฺษุผุงหนึ่ง เห็นเบ้าปูนผ่าท่อนเก่า แบกได เดินไปอยู่
จึงพูดอย่างนี้ว่า "ก็เธอบวช จะไม่ประเสริฐว่าการเป็นอยู่ย่างนี้หรือ."
มนุษย์เชื่อใจ. ใครจักให้การผู้นี้เป็นอยู่อย่างนี้เรื่อขอรับ.
ก็ถูมา. หากเธอถอบวช. ฉันก็ให้เธอวบวช.
มนุษย์เชื่อใจ. "ดีละ ขอบใจ, ถ้าทำจักให้กระผมบวช กระผม
ก็ถอบวช."
ครั้งนั้น พระเจดีย์ นำเขาไปสู่พระเจดีย์วัด แล้วให้อาบน้ำด้วย
มือของตน พักไว้ในโรงแล้วให้บวช ให้เขาถือ ไป พร้อมกับผ้า
ท่อนเก่าที่นาง ไว้ที่เก็บไว้ขัดแตะแห่งโรงนั้นแหละ. แม้นเวลา
อุปสมบท เธอได้รับประกาศชื่อว่า "นังคฤกษะ" นั่นแหละ.
* พระมหาอินทร์ ป. ช. ๕ วัดธาร์นิวาส [ปัจจุบันเป็น พระพิศาลสารคุณ วัดศรีจันทร์
จังหวัดขอนแก่น] ปล.