ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจันทร์ทัศนูปภาพแปล กาฬ ๙ - หน้าที่ 250
พระศาสดาว ทรงทราบอับสัชชของเขา จึงร้องอนุโมทพิทักก.
เขาฟังธรรมของพระศาสดาว แล้ว เกิดความอุตสาหะในบรรพชา จึง
ทูลอธิษฐานพระศาสดาว.
ลำดับนั้น พระศาสดาว ตรัสถามว่า “ทิพวรรณ์ดีที่ท่านจะพึง
อำลา มีไหม ?”
เสนุกฏุมพี. มี พระเจ้าข้า.
พระศาสดาว. ถ้างั้นนี้ ท่านไปอำลา แล้วจงมา
[พี่ชายล้องชายออกบวชแล้วได้รับพระอรหัต]
เขาไปสำนักของน้องชายแล้ว กล่าวว่่า “ทรัพย์สมบัติใด มีอยู่
ในตระกูลนี้ ทรัพย์สมบัตินั้นทั้งหมด จงเป็นของเจ้า.”
น้องชาย. ก็พี่เถอะ ? อนุโม.
เสนุกฏุมพี. ฉันจำบวชในสำนักของพระศาสดาว.
น้องชาย. พี่พูดอะไร ? ฉันเมื่อมราคตายแล้ว ก็ได้พี่เป็น
เหมือนมารดา, เมื่อบิดาตายแล้ว ก็ได้พี่เป็นเหมือนบิดา, ตระกูลนี้
ก็มีโภคะมาก, พี่จากอยู่ในเรือนนี้แหละ ก็สามารถจะทำบุญได้, พี่
อย่าทำอย่างนั้น.
เสนุกฏุมพี. ฉันฟังธรรมในสำนักของพระศาสดาวแล้ว, ฉันดำรง
อยู่ในท่ามกลางเรือน ไม่อาจบำเพ็ญธรรมมันได้; ฉันจำบวชให้ได้,
เจ้าของกลับ.
เขาน้องชายให้กลับไปด้วยอาราธนานั้นแล้ว ได้รับพระอ
ุปสมบทในสำนักพระศาสดาว แล้ว ต่อมาไม่นานนัก กับบรรลุพระอรหัต.