ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระปิฎก-พระไตรปิฎกฉบับแปล ภาค ๙ - หน้า ๒๔
[เครื่องจองจำอิเล็กตรสดได้ยากยิ่งนัก]
พระศาสดา ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย เครื่องจองจำเหล่านั้น จะชื่อว่าเครื่องจองจำอะไร ส่วนเครื่องจองจำคือดสด กล่าวคือ ดนหา ในสัญญาณทรัพย์และอาอัญญาณทัพย์หลาย มีทรัพย์ คือ ข้าวเปลือก บุรุษ และภรรยาเป็นต้น เป็นเครื่องจองจำที่มั่นคงกว่า เครื่องจองจำชื่อเป็นต้นเหล่านั้น ด้วยอำนุณด้วยร้อย คุณด้วยพัน คุณด้วยแสน แต่โบราณบัญติดทั้งหลาย ตัดเครื่องจองจำันแม ชนิดใหญ่ ที่ตัดได้ยาก คือตามประกาศดังนี้แล้ว เข้าสุขสมาบันต์ บวช." ดังนี้แล้ว ทรงนำอดิทนามา (ตรัส) ว่า
"ในอดีตกาล เมือพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในกรุง พาราณสี พระโพธิสัตว์ เกิดแล้วในครรภ์ลูกของพระยากตะกะลู คูนิ เมื่อพระโพธิสัตว์นั้นเจริญวัย บิดให้กากกะแล้ว พระโพธิสัตว์นี้ทำการรับจ้างเลี้ยงมาดา ต่อมา มารดา กระทำางกูลิศคนหนึ่งไว้ในเรือน เพื่อพระโพธิสัตว์นี้ ผู้ไม่ปรานีตาเลย ในภาคต่อมา ก็ได้ทำกาลแล้ว ฝ่ายบรรยายของพระโพธิสัตว์นี้ตั้งกรรมแล้ว พระโพธิสัตว์นี้ ไม่บากบั่นวรรควรรดิ์จนขึ้นเลย จิ่งกล่าวว่า "นางผู้เจริญ หล่อนงามทำการรับจ้างเลี้ยงชีพเกิด ฉันจับบวช."
นางกล่าวว่า "นายกรรมตั้งฉันแล้วเกิดฉันมิจฉาหรือ ? เมื่อดืฉันครอดแล้ว ท่านจักเห็นนาทรกแล้ว จึงบวช." พระโพธิสัตว์ นั้น รับว่า "ดีค่ะ" ในกาลแห่งนารถครอดแล้ว จึงกล่าวว่า "แบบผู้เจริญ หล่อนครอดโดยสงัดแล้ว," บัดนี้ ฉันจับบวชะ." ทันนั้น