พระโพธิสัตว์ในมุมมองแห่งธรรม : หน้า 27/304

ประโคง - พระยิ้มปัทม์ถูกฉกเปล่า ภาค ๙ - หน้าที่ ๒๕ นางกล่าวว่าพระโพธิสัตว์นั้นว่า "ท่านจรอ เวลาที่ลูกน้อยของท่าน หายามก่อน" แล้วก็ถึงครรภ์อีก. พระโพธิสัตว์นั้น คีว่า "เราไม่สามารถจะให้นางคนนี้นิยออม แล้วไปได้, เราก็ไม่บอกแก่นางล่ะ จักหนีไปบวช." ท่านไม่บอก แก่นางเลย ลูกขึ้นแล้วในส่วนราตรี หนีไปแล้ว. ครั้งนั้น คนรักนายพระนธ ได้จับท่านไว้แล้ว. ท่านกล่าวว่า "นาย ข้าพเจ้าก็อย่างเป็นผู้เสี่ยงมรดก, ขอกันทั้งหลายของปล่อย ข้าพเจ้าเสียเกิด" ให้ทาบปล่อยตนแล้ว พักอยู่ในที่แห่งหนึ่ง แล้ว เข้าไปสู่ป่าหิมพาต บวงบเป็นภูขี้ ยงถือญาณและสมาบัติให้เกิดแล้ว เล่นบานอยู่. ท่านอยู่ในที่นี้นั่นเอง เปล่งอุทานขึ้นว่า "เครื่องผุคือดูและบรรยา เครื่องผุคือคิเลส อันบุณดลดีได้โดยยาก ชื่อแม่เห็นนบนันนั้น เราตัดได้แล้ว." [พระสคารถแสดงเครื่ององจำ ๒ อย่าง] พระศาสดา ครั้นทรงนำอดีตนานนี้มาแล้ว เมื่อจะทรงประกาศอุททที่พระโพธิสัตว์นั้นเปล่งแล้ว ได้ครัชพระคุณนี้ว่า: - "เครื่ององจำใด เกิดแต่นิสนิท เกิดแต่มิ และเกิดแต่นางป้อง ผู้มีปัญญทั้งหลาย หากว่าเครื่ององจำนี้ ว่าเป็นของมันคงไม่. ความกำหนดใจ ของหนุ่งหลายผูักันดัก ยินดีจัง ในแก้วสนและตุมทองหลาย และความเอื้ออารีในบุญร" และในภาระทั้งหลาย ๑. . เปลื่ยนอย่างรวบรณะ