ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระรัฐมาธิวาส แปลกวา ๙ หน้า ที่ 173
๑๐. เรื่องภูมิพราหมณ์ [๒๒๓]
[ข้อควาเมื่อนั้น]
พระสุลา เมื่อปรับอยู่ในพระเจตวัน ทรงปรารถนาภิฤทธิ์
พราหมณ์คนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ม ชฎิ" เป็นต้น.
[ภูมิธ้องการให้รัสเรียกตนว่าพราหมณ์]
ได้ยินว่า ภูมิพราหมณ์นั้น คิดว่า "เราเกิดแล้วทั้งฝ่ายม guess
ทั้งฝ่ายบิดา เกิดในตรุษพราหมณ์ ถ้าพระสนโคมดรัสเรียก
พระสาวทั้งหลายของพระองค์ว่า "พราหมณ์,' การที่พระองค์ตรัส
เรียกเรางั้นบ้าง ก็อาจจะ ดังนี้แล้ว จึงไปยังสำนักพระสุลา
ฤดาคมเนื้อความนั้น.
[ลักษณะแห่งพราหมณ์]
ครั้งนั้น พระสุลา ตรัสละพราหมณ์นั้นว่า "พราหมณ์' เราไม่
เรียกว่า 'พราหมณ์' ด้วยเหตุว่าภูาา ไม่เรียวยด้วยเหตุว่าชาติ
และโคตร แต่เราเรียกผู้อื่นว่าอันแทนตลอดแล้วนั่นว่า "เป็น
พราหมณ์' ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า:-
"บุคคลอ่อนเป็นพราหมณ์ ด้วยภูมิา ด้วย
โคตร ด้วยชาติ หามิได้ สังจะและธรรมมีอยู่
ในภูใด ผู้นั้น เป็นผู้สะอาด และผู้นั้นเป็น
พราหมณ์."
* พระมหาชาลี ป. ธ. ๓ วัดบรมวาส แปล.