พระธรรมบทที่ถูกฉบับแปล ภาค ๙ : หน้า 267/304

ประโยค - พระธรรมบทที่ถูกฉบับแปล ภาค ๙ - หน้า 265 อย่างไร ?" เมื่อเขาบอกว่า "คนที่เป็นใหญ่ของพวกเรา ชื่อว่า พระราชา," จึงแจ้งความที่ตนเป็นผู้มีใจไม่แช่มชื่นอยู่ กล่าวว่่า "พวกเรา ยังมีบรรดาผู้ใหญ่เป็นใหญ่ (นั่นๆ) ทำความกรรมทั้งหลาย ไว้ไม่ดีหนอ พวกเราทำบรรดาผู้ใหญ่ทั้งหลายชื่อด้วยไม่มีศรัทธา จึงสมบัติเกิดแล้วในที่ของชนผู้เป็นใหญ่; นานก็เป็นของอันเราทั้งหลายไม่เชื่อแล้วให้เป็นแน่น, นี่เป็นผลของท่านนั้น" แล้วกล่าวว่า "นาย บัดนี้ ฉันจักทำอย่างไร ?" สามี หล่อนจึงถือเอพัดคำนามพัดถวายพระราชา เมื่อหล่อนถือพัดคำนามพัดถวายพระราชาอยู่ ลมกลิ่นแห่งพระภูษาสำหรับโพกของพระราชา กระทบนันต์ของนางแล้ว. [โรรยาวเศรษฐีลำไกล] ลำคับนั้น สายแห่งน้ำตา ไหลออกมานับถือของนาง พระราชา ทอดพระเนตรเห็นอาการนั้น จึงตระโกะเศรษฐีว่า "มหาเศรษฐี ธรรมความคามูญ มีความรู้่น้อย ชะรอยจะร้องไห้ เพราะกลัวว่า พระราชาจะพึงอ discapacidad คุณบัติของสามีของเรา" ท่านจงปลอบนาง, เราไม่มีความต้องการด้วยสมบัติของท่าน." เศรษฐี ข้าแต่สมมติเทพ นางมีใครร้องให้. พระราชา เมื่อเป็นเช่นนั้น นั่นอะไรน่าล่ะ? เศรษฐี น้ำตาของนางไหลออกแล้ว เพราะกลิ่นแห่งพระภูษาสำหรับโพกของพระองค์, ด้วยว่า กระรางของข้าพระองค์นี้ ไม่เคยเห็นแสงสว่างของประทินหรือแสงสว่างของไฟ ยอมนรโลก นั่ง