ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโยค - พระถัถปุจฉาแปล ภาค ๘ - หน้าที่ 141
พระญานาคนี้แล้ว จึงจำนำน้ำนิ้มไป" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า "มมหาราช
พระอุปชฌายะให้ข้าพเจ้าจำนน้ำดื่มจากสระอาโณดกเท่านั้น เพราะ
เหตุโน้น ข้าพเจ้า จึงจำนน้ำดื่มน้อยเองไป ท่านจงหลีกไปเสีย
อย่าห้ามข้าพเจ้าเลย" ดังนี้แล้ว กล่าวว่า:-
"ข้าพเจ้า จักนำจำน้ำดื่มไปจากสระอาโณดกนี้เท่า
นั่น, ข้าพเจ้าเป็นผู้มีความต้องการด้วยน้ำดื่มนี้เท่า
นั้น, ถ้าเรียบร้อยและถ้อยคำอยู่ไซร้, นาคราช
ท่านจงจับขวานไว้เถิด."
ครั้งนั้น พระญานาคกล่าวเถ่า:-
สามเณร ถ้าท่านมีความกล้าหาญอย่างลูกผู้ชาย
ใช่, ข้าพเจ้าอยากใจคำพูดของท่าน, เชิญท่าน
นำ้ำดื่มของข้าพเจ้าไปเถิด."
ลำดับนั้น สามเณร ตอบกะพระญานาคนึงว่า: "มมหาราช
ข้าพเจ้า จักนำจำน้ำไปอย่างนั้น, เมื่อพระญานาคมว่า "เมื่อท่านสามารถ
ถึงจำไปได้เถิด" รวบปฏิญาณถึง ๓ ครั้ง ว่า "ถ้ากระนั้น ท่านจงรู้ด้วย
ดีเถิด" แล้วคิดว่า "การที่เราแสดงอาบูภาพแห่งพระพุทธศาสนาแล้ว
จึงนำเข้าไปสู่สำนักของพวกอากาศสูญสุภพาดก่อน.
เทพดาเหล่านั้นมาให้แล้ว กล่าวว่า "อะไรนัก ? ข อรับ" แล้วพากันยิ้มอยู่.
สามเณร กล่าวว่าที่ว่า "ลงเรามของข้าพเจ้ากับเป็นนกนาคราช
ซึ่งมี ที่หลังสระอาโณดกนี้, พวกท่านจงไปในที่นั้นแล้ว ดูความชนะ