บทสนทนาของเทพสันนิบาต : หน้า 57/304

ประโบค - พระไหม่ปทํฎคำแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 55 ทั้ง ๔ เมื่อท้าวมหาราชกล่าวว่า "พ่อทั่งหลาย ทำไม จึงมี เทพสันนิบาตกันใหญ่ ?" จึงกล่าวว่่า "พวกผมตั้งปัญหาขึ้น ๔ ข้อแล้ว เมื่อไมสามารถตอบวินิฉัยได้ จึงมาขึ้นสํานักของท่าน," เมื่อท่าว่า มหาราชกล่าวว่า "ซื้อปัญหาอะไรน่ะ ? พ่อ" จึงบอกเนื้อความ นั้นว่า "พวกผมไม่สามารถวินิฉัยปัญหาเหล่านี้ได้ คือ บรรดา ทาน รส และความยินดี ทาน รส และความยินดีชนิดไหนหนอแล ประเสริฐสุด ? ความสิ้นไปแห่งตัณหาเทียว ประเสริฐสุด เพราะ เหตุไร ?" จงมายหา ท้าวมหาราชังก ๔ กล่าวว่า "พ่อทั่งหลาย แม้พวกเราก็ หรู่เนื้อความแห่งปัญหาเหล่านี้ไม่; แต่พระราชาชพวเรา ทรง ดำริธรรมหึ่นตั้งพันคิดแล้ว ย่อมทรงทราบโดยพระเดชะเท่านั้น, พระองค์ประเสริฐว่าพวกเราทั้งหลาย ทั้งทางปัญญาและทาง บุญ, พวกเราก็ไปยังสํานักของพระองค์เด็ก" แล้วพาหุเทพบาดนั้น นั่นแลไปยังสํานักของท้าวสักกาเทวราช, ถึงเมื่อท้าวสักกาเทวราชนั่น ตรัสว่า "พ่อทั่งหลาย ทำไม จึงมีเทพสันมาบกันใหญ่ ?" ก็ ครามพูดเนื้อความนั้นว่า [ท้าวสักกาเทวราชกล่าวไปว่าพระศาสดา] ท้าวสักกา ตรัสว่า "พ่อทั่งหลาย คนอื่น ย่อมไม่สามารถ รู้เนื้อความแห่งปัญหาเหล่านี้ได้, ปัญหาเหล่านั้น เป็นวิสัยของพระ พุทธเจ้า, แล้วตรัสมาว่า "ดีแล้วนี้ พระศาสด ประทับอยู่ ณ ที่