ข้อความต้นฉบับในหน้า
ข้อคามเบื่องต้น
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกษุ ๕ รูป ตรัสพระธรรมเทคนิคนี้ว่า "อุกขุมา สัลโว สาธู" เป็นต้น,
[ภิกษุ ๕ รูปรักษาการต่างกัน]
ดังได้กล่าวมา บรรดาภิกษุ ๕ รูปนี้ รูปหนึ่ง รูปหนึ่ง ย่อมรักษาการ
ทั้ง ๕ มีภิกษุวารเป็นต้น รูปละวารเท่านั้น.
ต่อมาวันหนึ่ง พวกเธอประชุมกันแล้ว กล่าวกันว่า "ผมยอม
รักษาวารที่รักษาได้ยาก ผมยอมรักษาวารที่รักษาได้ง่าย" แล้ว
กล่าวว่า "พวกเราถือพระศาสดาแล้ว จักเป็นความนี้" จึง
เข้าไปเฝ้าพระศาสดา คราบทูลถามว่า "พระเจ้าพระ ข้าพระ
องค์รักษาวารมิมีภิกษุวารเป็นต้น อยู่ยังสำคัญว่า "วารที่ตน ๆ
รักษานั้นแล เป็นสิ่งที่รักษาได้โดยยาก, บรรดาภิกษุพวกนี้ ใคร
หนอเอย ? ย่อมรักษาวารที่รักษาได้โดยยาก."
[พระศาสดาทรงแก้ความเข้าใจผิดของภิกษุ ๕ รูป]
พระศาสดา "ไม่ทรงยังภุษุแม้รูปหนึ่งให้อื่นใจแล้ว ตรัสว่า
"ภิกษุทั้งหลาย วารเหล่านั้นแม่ทั้งหมด เป็นสิ่งที่รักษาได้โดย
* พระมหาอินทร์ ป.ธ. ๕ วัดมณิวาส (ปัจจุบันเป็นพระพิกษาสุธรรม วัดศรีจันทร์
จังวัดขอนแก่น) แปล.