พระจั้มปฏิญัติฤกษา - การต่อสู้ธรรมและอภิญญา : หน้า 40/304

ประโคด - พระจั้มปฏิญัติฤกษาแปลภาค ๙ - หน้า ๓๘ ในลากจบเทศนา การต่อสู้ธรรม ได้มีแก่สัตว์ ๘ หมื่น ๔ พัน แล้ว [อุทมาสนาลองบรรพชาสมบูรณ์] ฝ่ายบุรุษเศรษฐี กำลังยืนอยู่บนปลายไม้เป็นบรรลุพรอรหัต พร้อมด้วยปฏิสัมภิทาแล้ว ลงจากไม้เป็นมาสู่ที่ใกล้พระศาสตด ถวายบังคนด้วยบุญฉลากประดิษฐ์ ทูลบรรพชากระพระศาสตด ลำดับ นั้น พระศาสตด ทรงหยุดพระหัตถ์เมื่อบวตรสละมานุญาณอคคเสนนัน ว่า "ท่านจงเป็นภิญญาเกิด" อุทกสนน์นี่ได้เป็นผู้ทรงไว้ซึ่งบริขาร ๔ ประหนึ่งพระเกษมพระมารายตัง ๖๐ ในพะนั้นนันเอง ต่อมา พวกภิกษุ ถามท่านว่า "คุณอุทกสนน์ เมื่อคุณลงจากปลายไม้เป็น (สูง) ตั้ง ๖๐ ศอก นี้ชื่อว่าความกลัว ไม่ได้มี หรือ ?" เมื่อท่านตอบว่า "คุณ ความกลัวไม่มีนี่เลย," จึงกราบทูลแต่พระศาสตดว่า "พระเจ้าข้า พระอุทกสนน์อุต่อว่า 'ผมไม่กลัว' เธอพูดไม่จริง ย่อมอวดคุณพิเศษ." พระศาสตดตรัสว่า "ภิญญังทั้งหลาย พวกภิกษุมีสังโยชน์อันตัวยในแล้ว เช่นกับอุทกสนน์ ผูมดูของเรา หากกลัว หาปรั่นรีไม่" ดังนี้แล้วตรัสพระนามนี้ในพราหมณวรรว่า :- "เพราะตัดสังโยชนได้ หมดด ชน ใดเลย ย่อมไม่สะดุ้งดุริลิน ไปยัน เราอยมกล่าวซึ่งซง ข้ามเครื่อง ข้องแอะ ปราจจากสังโยชน้นว่า ผู้ผูนี้เป็นพราหมณ์.