ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - พระบริบูรณ์วิสุทโธภาค ๙ - หน้า ๓๒
๖. เรื่องบุตรเศรษฐีชื่ออกเสน [๒๕๔๕]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศจศา เมื่อประทับอยู่ในพระมรรควัน ทรงปลารกอคเสน
ตรัสพระธรรมเทกันว่าว่า "มุณฺฑูปุรํ" เป็นต้น.
[อุดมเสนรักใคร่หญิงนักฝน]
ได้ยินว่า เมื่อครบปีหรือ ๖ เดือนแล้ว พวกนักฝน
ประมาณ ๕๐๐ ไปยังกรุงราชคฤห์ ทำมหรสพ (ถวาย) แต่พระราชา
ตลอด ๓ วัน ได้เงินและทองเป็นอันมาก การกาชักในระหว่าง ๆ
ไม่มีสิ้นสุด มหาน ด่างลี้บนนั่งเป็นต้น คุมมหรสพ.
ลำดับนั้น ชิดนักกอยคนนหนึ่ง ขึ้นไปยังไม่เป่า เมื่อคอยมน
เบื้องบนของไม้เป็นนั้น เดินฝนและขับร้องบานอากาศ ณ ที่สุดแห่ง
ไม้เป็นนั้น.
ตามนั้น บุตรเศรษฐีชื่ออกเสน ยืนอยู่บนเตียงที่ (ตั้ง)
ซ่อน ๆ กันกับด้วยสาหร และดูหญิงนั้น มีความรักเกิดขึ้นในอาการ
ทั้งหลายก็การกลั้นมือและเท้าเป็นต้นของนาง ไปสู่เรือนแล้ว คิด
ว่า "เราเมื่อไหง จึงกเป็นอยู่ เมื่อเราไม่ได้ ก็จะตายเสียดายใน
ที่นี่แหละ" ดั่งนี้แล้ว ก็ทำการตัดอาหาร นอนอยู่บนเตียง; แม้ลูก
มารดาบิดาก็ถามว่า "พ่อ เจ้เป็นโรคอะไร ?" ก็ตอบว่า "เมื่อฉัน
ได้ลูกสาวของนักฝนคนนั้น ก็จะมีชีวิตอยู่ เมื่อฉันไม่ได้ ก็จะตาย
* พระมหาลัก ป. ธ.๙ (ปัจจุบันเป็นที่พระปิยสีลัส) วัดบรมวิลาส แปล.