พระธัมม์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 143 : หน้า 145/304

ประโยค - พระธัมม์ทัณฑ์ฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 143 นั่นเอง นิมิตอันภาพเป็นพรหมประมาณ ๑๒ โยชน์ แล้วจาก อากาศ เหยียดพุ่งพานของพระจันทร์ กดให้หน้ากว่างลงแล้ว ใน ทันทีนั้นเอง เมื่ออาจาเต ฟังแยบยลพุ่งพานของพระจันทร์ เท่านั้น แผ่นพุ่งพานได้คดเข้าประมาณเท่าทิพย์ จุดหนังสอดนุ่งบุ ผู้กำลังเหยียบแล้วจะนั่น ในที่ซึ่งพุ่งพานของพระจันทร์ออก มา สายบำประมาณเท่าลำด่างพุ่งขึ้นแล้ว สามารถยังขวดน้ำดื่มให้ เต็ม ณ อากาศนั้นเอง หนุ่มเทพได้ให้สารทารแล้ว [พระจันทาเค่ามาเสนร] นาคารชาลอาย โกรธต่อสามเณรแล้ว นี่นต้้ง ๒ ของ นาคารชั้นได้มีสีจุดอคะบา พระจันทร์นั้น คิดว่า "สมะแโล้นนี้" ให้หนุ่มเทพประชุมกันแล้ว ถือเอาน้ำดื่ม ยังร่าให้ละอายแล้ว เราจะ จับเธอ ลอดมือเข้าไปบอกแล้ว ขื่นนี้ในท้องของเธอเสีย หรือจะ จับเธอที่ว่า แล้วขึ้นไปฝากแม่น้ำข้างในน้ น์ ดั่งนี้แล้วติดตามไป โดยเร็ว แม็ไต่ตามไปอยู่ ก็ไม่สามารถจะทันสามเณรได้เลย สามเณรมาแล้ว วางน้ำดื่มไว้บนมือพระอุปชฌายะ เรียกว่า "ข้ามจองดื่มเกิด ขอรับ" [พระจันทา พูดเท็จแต่สามเณรไม่พูดเท็จ] แม้พระจันทา ก็มา ข้างหลัง กล่าวว่า "ท่านอนุรุทธะผู้เจริญ สามเณรถือเอาน้ำซึ่งข้าเจ้านั่งไม่ได้ให้เลยมา ขอท่านจงอย่าดื่ม" พระเณร ถามว่า "นิ่งว่า อย่างไรนั่นหรือ ? สามเณร. สามเณร. ขอนิมนต์ท่านดื่มเกิด ขอรับ น้ำดื่มอันพระจันทคนี้