ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระรัชมาปฏิรูปถามเปล่า ภาค ๙ - หน้า ๓๕
ฟ้าจะอคเสน้นนั้น ได้ขึ้นไปสู่ไมเป็ น (สูง) ๖๐ ศอก ยืนอยู่บนปลายไม้เป็ นนั้น
ในวันนั้น พระศาสดา ทรงตรวจดูสัตว์โลก ในเวลาใกล้รุ่ง
ทรงเห็นอคเสน้นนั้น เข้าไปในข่ายคือพระองค์ จึงทรงใคร่ครวญอย่า “เหตุอะไรหนอ ? จักมี” ได้ทรงรำพึง “พรุ่งนี้”
บุตรเศรษฐีจึงยิ้มบนปลายไม้เป็ น ด้วยหวังว่า จักแสดงคลิปปะ
มหาชนับประชุมกันเพื่อดูๆา เราจะแสดงกากาประกอบด้วย ๔ บาท
ในสมาคมนั้น การบรรจงธรรม จักมิเลยสัตว์ ๘ หมื่น ๕ พัน เพราะฟัง ธรรมนัน, แม้อคเสน ก็จักตั้งอยูในพระอรหัท
ในวันรุ่งขึ้น พระองค์ทรงกำหนดเวลาแล้ว มีภิรมย์มัว
ล้อม เสด็จเข้าไปยังกรุงราชคฤห์ เพื่อบิณฑบาต ฝ่ายอคเสน
เมื่อพระศาสดา ยังทัณฑ์เสด็จเข้าไปปลายในพระนครนั้น จึงให้สัญญา ด้วยมัวมือแกมหาหนา เพื่อก่อการ ให้เอาเเกริก ยืนบนปลายไม้เป็ น
หากะเมนในอากาศนั้นเองสั้น ๓ ครั้ง ลงมาแล้วได้ยืนบนปลายไม้เป็นอีก
[อคเสนแสดงคลิปจะพระชนะโมคัลลานะ]
ขณะนั้น พระศาสดา กำลังเสด็จไปสู่พระนคร ทรงกระทำ
โดยอาณการที่บริษัทไม่แลดูเขา ให้ดูเฉพาะพระองค์เท่านั้น อคเสน
แลดูบริษัทแล้ว ถึงความเสียใจว่า " บริมาณจะไม่แลดูเรา" จึง
คิดว่า “ศิลปะนี้เราพึงแสดง (ประจำ) ปี, ทีเมื่อพระศาสดาคือ
เข้าไปยังพระนคร บริษัทไม่แลดูเรา แลดูแต่พระศาสดาเท่านั้น;