0 ครั้ง
เนื้อหานี้อธิบายถึงความหมายและการประพฤติของบุคคลในพระศาสนา เช่น 'พรหมณ' และ 'สมณะ' ซึ่งมีความสำคัญในด้านการบำรุงความประพฤติที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการขับไล่ความไม่ดีในตนเอง และการทำให้ศาสนธรรมมีประโยชน์แก่ผู้อื่น แม้กระทั่งในยุคที่มีการบรรพชาอยู่ โดยสรุปแล้วบทนี้ชี้ให้เห็นถึงคุณค่าของการเป็นบรรพชิตที่มีความมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมในชีวิต.
-ความหมายของพระสงฆ์
-การประพฤติตนในพระธรรม
-คุณค่าของบรรพชิต
-การทำประโยชน์ของศาสนา