พระธรรมบทอุทุรถก แปล ภาค ๔ : หน้า 164/304

ประโยค - พระธรรมบทอุทุรถกแปล ภาค ๔ หน้าที่ 162 บทว่า ตมุมา ความว่า บุคคลที่พระศาสดาสั่งเรียกว่า 'พรหมณ' เพราะความเป็นผู้บำอ่อนน้อมแล้ว บุคคลที่พระศาสดา ตรัสเรียกว่า 'สมณะ' เพราะความประพฤติสง่างอุทิศธรรม ทั้งหลาย เหตุฉันนั้น ผู้ใด ประพฤติบิไล่ คือ ขัดสมิทธิรรมา เป็นตัวของตนอยู่ แม้อยู่ใน พระศาสดาก็เรียกว่า 'บรรพชิต' เพราะการขับไล่ฉันนั้น ในกาลจบเท่านบรรพชาน บรรพชิตนั้น คำรออยู่ในสกลไตติยผลแล้ว เทศนาได้รับประโยชน์แม้แก่ชนผู้ประมานแล้ว ดังนี้แล เรื่องบรรพชิตรูปใดรูปหนึ่ง จบ.