ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโปง - พระสงฆ์ทูลถามฎีกาแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 101
เทวฑฺฒา. เราให้แกพระโพธิญาณอธิษฐานะ ผู้เป็นบุตรของท่าน.
มหาอุบาลี. บุตรของเราทำอะไร ?
เทวฑฺฒา. ในวันนี้ บุตรของท่าน อยู่ในพระคันธฤทธิ์เดียวกันกับ
พระศาคตา แล้วแสดงธรรมแก่อนพระศาคตา พระศาคตา ทรงสถบ
ธรรมแห่งบุตรของท่าน แล้วก็ทรงเลื่อมใส จึงได้ประทานสาธุกา,
เพราะเหตุนัน แม้แต่ รังให้สาธุกาแก่อนพระเดชะนั้น ก็เพราะรับ
สาทุกา ของพระสัมพุทธเจ้า จึง秋ิตสาทุกาเป็นเสียงเดียวกัน
ไปหมด นับตั้งแต่คนมุงมักเทวฑฺฒา ตลอดถึงพรหมโลก.
มหาอุบาลี. นาย กุฎิฯของเราแสดงธรรมแก่อนพระศาคตา
หรือพระศาคตาแสดงแก่บุตรของเรา.
เทวฑฺฒา. บุตรของท่านแสดงธรรมแก่อนพระศาคตา.
เมื่อเทวฑฺฒาอยู่ในนั้น ปีมมีวรรณะ ๕ ประการ เกิดขึ้น
แก่อุบาสกา แล้วไปว่ากัซียรังสั้น. ครั้งนั้น มหาอุบาลี นัน ได้มี
ความคิดอย่างนี้ว่า "หากว่า บุตรของเราอยู่ในพระคันธฤทธิ์เดียวกัน
กับพระศาคตา แล้วยังสามารถแสดงธรรมแก่อนพระศาคตาได้ ก็จัง
สามารถให้แสดงธรรมแม้เราได้เหมือนกัน, ในเวลาผดุมถึง เรา
จำให้ทำการฟังธรรมกัน แล้วฟังธรรมกัน."
[พระโพธิองค์ของ พระประธานะศากา]
ฝ่ายพระโพธิญาณ เมื่อพระศาคตาประทานสาธุกาแล้ว,
คิดว่า "เวลานี้ เป็นเวลาสมควรที่จะกราบดูข่าวว่าพระองค์ชมชนะ