ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระ
พระบรมปั้ทุถถูกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 179
"ผู้มีปัญญามารม ประโยชน์อะไรด้วยชุก
ทั้งหลายของเธอ, ประโยชน์อะไรด้วยผ้าทำ
ด้วยหยั่งนี้ชื่อของฉะของเธอ, ภายในของเธอ
รถร่งรัง, เธออ่อนเกลี้ยงกลาเขาเต่านั้น."
[แก้ถอรรถ]
บรรดาบทเหล่านั้น ลองถามว่า กินดชูภา ความว่า ดูก่อน
ผู้ทรามปัญญา ประโยชน์อะไรด้วยชูเหล่านี้ แม้ฉันเธอกลัวไว้แล้ว
และด้วยผ้าสาดูที่ทำด้วยหนังเนื้อชื่อฉะนี้ พร้อมทั้งกิณเธอจุง
แล้ว ของเธอ.
บทว่า อพญณุตร ความว่า ในภายในของเธอร่งด้วยกิเลส
มีรากเป็นต้น, เธออ่อนเกลี้ยงกลลาเต่าอก เหมือนฉูกช้างฉูกม้า
เกลี้ยงเกลาแต่ภายนอกอย่างเดียว.
ในกาลจบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอริยะผลทั้งหลาย มีโชคา-
ปฏิผลเป็นต้น ดังนี้แหละ.
เรื่องฉูกพุทธามณี จบ.