พระธัมมปทัฏฐูกแปล ภาค ๔ - หน้า ที่ 140 : หน้า 142/304

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐูกแปล ภาค ๔ - หน้า ที่ 140 ได้ไปตลอดที่ ๕๐๐ โชนแล้ว [ สามเณรต่อสู้กับพระอาจารย์ ] ก็ในวันนี้ นาคราชชนิมิตนักฟ้องแกล้งล้มแล้ว ปรานคร จะเล่นน้ำ นาคราชชนินนี้ก็ได้เห็นสามเณรผู้ไปอยู่เท่านั้น ก็โกรธ คิดเห็นว่า "สมณะโล้นนี้ เทวดาโปรยฝุ่นที่ทำของตนลงนกระหว่ม ของเรา สมาณโล้นนี้ จักเป็นผู้มาแล้วเพื่อ ต้องการน้ำดื่มในสระ อิโปดด บัดนี้ เราไม่ให้น้ำดื่มแก่เธอ" ดังนี้แล้ว นอนปิดสระ อิโปดดซึ่งมีประมาณถึง ๕๐ โชนนิ้วพนุด จุดบุคคลปิดหม้อข้าว ด้วยถาดใหญ่นะนั้น สามเณร พอแลดูอาการของนาคราชแล้ว ก็ทราบว่า "นาคราช นี้ก็รอแล้ว" จึงกล่าวคาถานี้ว่า:- "นาคราช ผู้มีเดชกล้ มีพลังมาก ท่าน จงฟัง (คำ) ของข้าพเจ้าเถิด จงให้มัน น้ำดื่มแก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นผู้มาแล้วเพื่อ ประโยชน์แก่สำหรับประกอบยา." นาคราชฟังกาศานี้แล้ว กล่าวคาถานี้ว่า:- "แม้น้ำใหญ่ชื่อคา ณ เมืองทิพรุพร อ่อน ไหลไปสู่มหาสมุทร ท่านจงนำเอาน้ำดื่ม จากแม่น้ำกคานนี้ไปเถิด." สามเณร ฟังคาถานี้แล้ว คิดว่า "พระอาจารย์ฉันนี้ไม่ให้ตาม ความปรารถนาของตน เราจักทำการให้มันรู้อนุภาพใหญ่ จักข่ม