พระธัมม์ทัตถูกฉกฉวย : หน้า 262/304

ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกฉกฉวยแปลภาค ๑๔ - หน้าที่ ๒๖๐ ทะนานข้าวสารนั้นเที่ยง ตลอดชีวิต. คงได้ดับมา ถ้าชนเหล่านั้น เป็นผู้มีประสงค์จะยังแม้นเกิน ๑๐๐ เล่มให้เติมด้วยข้าวสาร มันคือปรากฎเป็นทะนานอันเต็มด้วย ข้าวสารอยู่นั่นเอง ในเวลาทุ่งดำ พวกเขาใส่ข้าวสารในหม้อ แล้ว วางไว้เบื้องบนแผ่นศิลาเหล่านั้น แผ่นศิลาอุกูโพลงขึ้นในขณะนั้น นั่นเอง เมื่ออัครสักว่าลูกแล้ว ย่อมคับไป พวกเขารู้ความที่ภัทร สุกแล้ว ด้วยสัญญาณนั้นแหละ. แต่ในเวลาแกงของครกจึง เป็นดัง กันนี้เหมือนกัน เขาทั้ง ๒ อุ้มมุ้มอาหารด้วยแผ่นศิลา อันลูกโพลงด้วยอาการอย่างนี้. ชมเหล่านั้น ย่อมอยู่ค่อยๆแสงสว่างแห่งแก้วมณี, ไม่รู้แสง สว่างของไฟหรือประทีปเลย. [มหาชนดั่งดาวคืนนามชมสมบัติ] ได้นว่า สมบัติตั้งโชติเศรษฐีที่หนึ่งนนั้น ได้ปรากฎทั่ว ชมพูทวีปทั้งสิ้นแล้ว มหาชน เทียนมานเป็นดั่งมา เพื่อองค์การดู. โชคิตเศรษฐี สั่งให้หมู่ครัวด้วยข้าวสารที่นำจากอุตตรครู-- ทิวแล้ว ไว้โดยกันทั้งหลายผู้มาแล้ว ๆ, สั่งว่า "ชนทั้งหลาย จงถือเครื่องผ้, จงถือเอาเครื่องประดับ จากต้นกลัพลพูณทั้งหลาย," แล้วให้เปิดปากขุมทรัพย์พอยังอัดภาพให้เป็นไปได้." เมื่อชนทั้ง หลายผู้อยู่ในชมพูทวีปทั้งสิ้น ถือเอาทรัพย์ไปอยู่ ปากแห่งบูทรัพย์ มิได้ผ่านลงแล้ว แม้เพียงอคูลี่เดียว.