ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติดี : หน้า 107/304

ประโยค - พระยามะทัตถูกสั่งให้แปล ภาค 4 - หน้าที่ 105 กลับบ้านเสียเถิด" แล้วส่งให้กลับ [ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติดีธรรม] นายโจรฟังคำของอุบาสกนันแล้ว คิดว่า "เมื่อพวกเรานำสิ่ง ของ ๆ หญิงเห็นปนนี้ ไป, สายฟ้าพัดกอกระหมอ" ดังนั้นแล้ว จึงไปสำนักพวกโจร สั่งว่า "พวกท่านจงขนเองสิ่งของ ๆ อุบาสกไป ไวตามเดิมโดยเร็ว" โจรเหล่านั้น ให้ห้องเก็บหาปะเต็มด้วย กาฬปะ: ให้ห้องเก็บเงินและทองเต็มด้วยเงินและทองแล้ว ได้ยินว่า ความที่ธรรมย่อมรักษาบุคคลผู้ประพฤติดีธรรมเป็นธรรมดา เพราะเหตุ นั้นแล พระผู้พระภาคจึงตรัสว่า :- "ธรรมแล ย่อมรักษาบุคคลผู้ประพฤิดีธรรม, ธรรม ที่บุคคลประพฤติดีแล้ว ย่อมนำความสุขมาให้, นี้" เป็นอานิสงส์ในธรรมที่บุคคลประพฤติดีแล้ว: ผู้ม ปกติประพฤิดีธรรม ย่อมไม่ไปสุ่งกิเลส." พวกโจร ได้ไปเปลี่ยนอยู่ในที่ที่พึงธรรม ฝ่ายพระเถระ แสดง ธรรมแล้ว เมื่อคราส่ง จึงจากอาสนะ. ในขณะนั้น หัวหน้า โอร หมอบลงแทบเท้าของอุบาสก ฟังว่า "คุณนาย โปristoโทษ แก่ผมเถิด." อุบาสก. นี้อะไรนะ ? พ่อ. หัวหน้าโจร. ผมผูกอาสาคุณในคุณนาย ประสงค์จะฆ่าคุณนาย จึงได้ยิน (คุม) อยู่. อุบาสก. พ่อ ถ้างั้นนั้น ฉันออโทษให้.