ประโคด - พระบรมฉบับถูกแปล ภาค ๙ : หน้า 130/304

ประโคด - พระบรมฉบับถูกแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 128 เมื่อพระศาสดาปรินิพพานแล้ว, จึงถามการบิรกรรมเพื่ออันให้พอจ jurid กะพวกภิญญ์ ให้ทำโถมต้นหลายพันต้น ล้อมพระ sadอทองอัน (สูงใหญ่ได้) ๑ โยชน์ แล้วให้ทำกรุตามด้วยประทีป ตูติจากoondภาพ นั้นแล้ว เกิดในเทวโลก ท่องเที่ยวไปในเทวโลกและมนุษย์โลกสิ้นแสนกัปป์ ในกัปป์นี้เกิดใน​พระกูลของคนผู้ใจ ในกรุงเทพสีอาศัยสมบูรณ์เศรษฐี เป็นคนบนถุงของเศรษฐีนี้เลี้ยงชีวิตแล้ว. เขาได้ชื่อว่า " อนันภะระ " แม่สมุนเศรษฐีดั่งควียนหวาหทา ในพระ-นครนี้ ตอนดกาลเป็นนิรันดร์. ภายหลังวันหนึ่ง พระปัจเจกพระนามว่าอุปริภัช ออกจากนิรสสมบัติที่เขาครบมาทันแล้ว คิดว่า " วันนี้ เราจะทำความอนุโมทนาแก่ใครหนอเอย " ทราบว่า " วันนี้ การที่เราทำความอนุโมทาแก่ผู้ชื่ออันนภะระ ควร, กิ้บนี้ เขตนาฏอควงแล้วจำมารืน " ดังนี้แล้ว จึงอ้อมตราและจิรไปด้วยกุรี ปรากฏเฉพาะหน้าของอันนภะระ. อันนภะระ เข็นท่านมีตราเสร่าในมือแล้วถามว่า " ท่านขอรับ ท่านได้กบามบ้างแล้วหรือ ? " เมื่อท่านตอบว่า " เราได้แล้ว ท่านผู้มีบุญา " จึงเรียกว่า " ท่านผู้เป็นญ ศักราชน" ขอพระผู้เป็นเจ้าโปรดหอนหน่อยเถิด " ดังนี้แล้ว ก็ถึงภา​นหญิงไว้ ไปสู่เรือนโดยเร็ว ถามภรรยาว่า " นางผู้เจริญ ภัทรส่วนที่เหลือเก็บไว้เพื่อฉันมีหรือไม่ ? " เมื่อหญิงตอบว่า " มีอยู่ นาย " จึงกลับมาโดยเร็ว รับบาตรของพระปัจเจกถวาย ไปสู่เรือน ด้วยคิดว่า " เมื่อความที่เราเป็นผู้ปรารถนาเพื่อจะให้ มีอยู่ ไทยธรรมไม่มี, เมื่อไทย-