คำสอนเกี่ยวกับการเป็นผู้นำทางธรรม : หน้า 112/304

ประโยค - พระธัมม์ปทีถูกแปลภาค ๔ - หน้าที่ 110 เรียกว่า "ผู้นำโอฆะได้;" อธิบายว่า ภิกษุนัน พระศาสดา ตรัส เรียกว่า "ผู้นำโอฆะ" ได้แท้จริง." สองบทว่า ภณ ภิกษุ คำว่า ภิกษุ เธอขงฟังด้วยอำนาจ แห่งมาต ๒ และชื่อว่า อย่างประกามแล้ว เพราะความเป็นผูมปกติ ไม่ประกามในยาธรรมเป็นต้นอยู่. บทว่า มงคุสุข คือ จิตของเธอ จงอย่าหมุนไปในานคุณ ๕ อย่าง. บทว่า มา โลคุพุท ความว่า กิซนทั้งหลายผู้ประมาทแล้ว ด้วยความโลภอ่อนปปล่อยสติเป็นลักษณะ ย่อมกลืนกินก่อนโลทะที่ ร้อนแล้วในรถ, เพราะฉะนั้น เราจึงกล่าวเธอ เธออย่างเป็นผู้ ประกาม กิสนกินก่อนโลทะ, อยู๋ในผแม่คาในรถ คำราวญว่า "นี่ทุกข์ นี้ทุกข์." สองบทว่า นตฤทธิ มานี ความว่า ชื่อว่ามาน ย่อมไม่มี แก่ผู้หาปัญญามิได้ ด้วยปัญญาเป็นเหตุพยายามอันอั้นจนเกิดขึ้น. สองบทว่า นุตติ ปูเตถ ความว่า ก็โลปญญมีลักษณะอะไร พระผูมพระภาคตรัสไว้ว่า "ภิกษุผูมตั้งมั่นแล้ว ย่อมรู้ ย่อมเห็น ตามความเป็นจริง" ย่อมไม่มีแก่บุคคลผูมไม่แพง. บทพระคาถาว่า ยมภูถิ ถานบุญ ปัญญา จ ความว่า มาน และปัญญามั้ง ๒ นี้ มีอยู่ในบุคคลใด, บุคคลนั้น ชื่อว่า ตั้งอยู่ แล้วในที่ใกล้แห่งพระนิพพานโดยแท้ only.