พระปิยมวัดฉะระ: ความเข้าใจในหลักธรรม : หน้า 220/304

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐอกจากแปล ภาค ๘ - หน้าที่ 218 ๒๕. เรื่องพระปิยมวัดฉะระ [๒๔๘] [ข้อความเมื่องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระทรงจำ ทรงปรารถนา พระปิยมวัดฉะระ ศรัทธาธรรมเทสนั้นว่า "อุกกฎ" เป็นต้น. [พระปิยมวัดฉะระใช้วาทะว่านักปฏิบัติ] ได้ยินว่า ท่านพระปิยมวัดฉะระนั่น กล่าวว่าผู้เป็นต้นว่า "คนถ่อย งงมา, คนถ่อย งไป" ย่อมร้องเรียกทั้งกุหลาสทั้งบรรพิต ด้วยวาทะว่าคนถ่อยนั้น. ภายหลังวันหนึ่ง กิญญเป็นอันมาก กราบทูลแต่พระศาสดว่า "พระเจ้าข้า ท่านปิยมวัดฉะระ ย่อมร้องเรียกกุหลาสทั้งหลาย ด้วยวาทะว่าคนถ่อย!" พระศาสดา รับสั่งให้ท่านมาแล้ว ศรัทธามว่า "ปิยมวัดฉะระ ได้ยินว่า เธอร้องเรียกกุหลาสทั้งหลาย ด้วยวาทะว่าคนถ่อยจริงหรือ ?" เมื่อท่าน กราบทูลว่า "อย่างนั้น พระเจ้าข้า" จึงทรงกระทำ บูชแนวใจของท่านปิยมวัดฉะระนั่นไว้ในพระหฤทัย แล้วตรัสว่า "ถูกุทั้งหลาย พวกเธออยากโทษแก้กุหลาสื่อจะเลย, ก็ยกทั้งหลาย ว่าจะหมดโคะในภายในร้องเรียกกุหลาสทั้งหลายด้วยวาทะว่าคนถ่อยไม่, ภิญญทั้งหลาย ๕๐๐ ชาติของภิญญูชื่อว่าไม่สนุกกัน, ทั้งหมดนั้น เกิดแล้วในตรุภะทมณ์ ในภายหลัง, วะว่าคนถ่อยนั้น เธอร้อง เรียมแล้วตลอดกาลนาน, ถ้อยคำระทบกระทบทั้งชนนเหล่าอัน เป็นน * พระมหาชาติ ป. ช. ๓ วัดมณิวาส แปล.