ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโบคต - พระธรรมปฏิญาณแปล ภาค ๙ - หน้า ที่ 87
แล้ว ก็เป็นผู้ฯ เดียวเท่านั้นอยู่ นึก คิด ระลึก ถึงธรรมที่พระ
ศาสดาทรงแสดงแล้ว ภิกษุทั้งหลาย กราบสุด (เรื่องนั้น) แค่พระ
ตาลว่า "พระเจ้าข้า พระธรรมกรมมีได้มั้มั้สว่าความเมื่อใย
ในพระองค์, ไม่ทำแม้สักการปริยัติภพด้วยพระองค์ว่า "ว่าว่า
พระศาสดาจักปริพิมพ พวกเราก็ทำอย่างไรบ้างเล่า?"
[พระศาสดาทรงรับสั่งให้ท่าน]
พระศาสดา รับสั่งให้เรียกเธอมาแล้ว ตรัสวว่า "ข่าวว่า
เธอทำอย่างนั้น จริงหรือ?"
พระธรรมมาราม. จริง พระเจ้าข้า.
พระศาสดา. เพราะเหตุอะไร ?
พระธรรมมาราม. ว่าไว้ พระองค์ก็เป็นผู้มากระไม่ไปปรก, เมื่อ
พระองค์ยังทรงพระชนม์อยู่แล้ว, ข้าพระองค์ก็พยายามบรรลุพระ
อรหันต์ เพราะเหตุนี้ นั่น พระองค์จึงนิ่ง คิด ระลึก ถึงธรรมที่
พระองค์ทรงแสดงแล้วอยู่.
[พระศาสดาองค์โมทนาด้วย]
พระศาสดา ประทานสาธุการแก่เธอว่า "ดีละ ๆ" แล้วตรัสว่า
"ภิญญาทั้งหลาย อันภิกษุผู้อื่นใครในเราเมื่อรู้อื่น พึงเป็น
เช่นภิญญาธรรมธารามนี้แหละ, แท้จริง ภิกษุทั้งหลาย เมื่อทำการบูชา
ด้วยระเบียบและของหอมเป็นต้น นอกจากนี้อีกว่าทำการบูชาเราไม่, ผู้