พระบรมปัญญาภิบาลภาค 4 - ยากแก้ในบทเรียน พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 72
หน้าที่ 72 / 304

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการไม่สำรวมในเวลาทั้ง 5 ส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของคนนั้น โดยเฉพาะด้านความเป็นบัณฑิตและการปฏิบัติตน พระมหาสัตว์ได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของความเพียรและการมีสติในการดำเนินชีวิต เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายและส่งผลดีต่อความเป็นอยู่ โดยยกตัวอย่างการดำเนินชีวิตในอารามและบทบาทของผู้มีสติในการฝึกฝนจิตใจในสถานการณ์ต่าง ๆ.

หัวข้อประเด็น

- ความสำคัญของความเพียร
- การปฏิบัติตนในฐานะบัณฑิต
- อิทธิพลของการไม่สำรวมในชีวิต
- องค์ประกอบของความสติในอาราม
- บทเรียนจากพระมหาสัตว์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - พระบรมปัญญาภิบาลภาค 4 - หน้า 70 ยากแก้; อีกอย่างหนึ่งแล้ว พวกเธอไม่สำรวมแล้วในเวลาทั้ง 5 ใน บัดนี้เท่านั้น หามิได้ แม้นาฎก่อน พวกเธอไม่สำรวมแล้ว ก็ พวกเธอไม่ประพฤติในวัตรของบันฑิตทั้งหมดหลาย ถึงความสิ้นไป แห่งชีวิต ก็เพราะความที่วารเหล่านั้น อัตตาไม่สำรวมแล้วนั้น และ' อนุภุญหล่านั้นลวงอวอว่า "เมื่อไร? เราจะเข้า" จึงทรง ยังเรื่องตกกสิขาดก๋าให้พิสดาร แล้วรัสพระคาถานี้ว่า:- "เราทั้งหลาย ไม่ได้ข้องแวะย่างรามทั้ง- หลายเลย เพราะความเป็นผู้งั้น ด้วยความ เพียรอันมั่น ในอนุญาเครื่องแนะนำของท่านผู้ ฉลาด และเพราะความเป็นผู้ฉลาดต่อภัย, ความสวัสดี อากััยใหญ่นั้น ได้มีแล้วแก่เร่ then’as "ซึ่งพระมหาสัตว์ผู้ได้รับอภิเษกแล้ว ในเมื่อราษฎรล้วนลิงค์ความสิ้นไป แห่งชีวิต เพราะอำนาจแห่งรามทั้งหลาย ประทับนั่งเหนือราช- อาสน ณ ภายใต้สวดัจฉร ทอดพระเนตรดูสุรีสมบัติพระองค์ แล้ว ตรัสว่า "ชื่อว่าความเพียรนี้ สัตว์ทั้งหลายควรทำแก้" แล้ว ทรงเปล่งด้วยอำนาจแห่งความเบิกบาน ทรงประชุมชาตว่า "แม้ กาลนั้น เธอทั้งหลายเป็นชน 5 คน มอาวุในมือ แวดล้อมพระ มหาสัตว์ซึ่งเสด็จออกไปเพื่อประโยชน์อันอิอา ราชสมบัติในเมือง ตักศิลาถิ่นทางไปไม่สำรวบแล้ว ในอารามก็มีรูปแบบเป็นต้น ที่ ราศาสทั้งหลายดำเนินเข้ามา ด้วยอำนาจแห่งท้าวที่กษ์อาวารเป็นตัน ๑. ขุ. ชา. ๒๗/๔๙ ทุติยคาถา ๒/๒๓๓
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More