ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้า ที่ 203
อาจจะขอชะเวมเครื่องละครผู้เป็นเจ้าได้
เทพจ. ถ้าท่านไม่อาจจะขอชะเวมเครื่องไซร์ ท่านจงบอกเพื่อ
ใส่ผงหิงเขลในฤกษ์ของคุณนั้น
อุบาสิกา ฉันไม่อาจเพื่อกล่าวคำเมื่อฉันนี้ได้
เทพจ. ถ้าอย่างนั้น ท่านจงเทน้ำล้างเท้าของพระเถระนั้น ลง
บนศีรษะ (บูรพี) เดิม
อุบาสิกา กล่าวว่า "ฉันอาจทำอย่างนี้ได้" นิมนต์ให้พระเถระ
ผูมณตามเวลานี้แล้ว ถามข้าวบูชาและของเคี้ยว ล้างเท้าของพระ
เถระผู้นั่งอยู่ในระหว่างภัทร ร้องเอาน้ำไว้แล้ว เรียนให้ทราบว่า
"ท่านผู้เจริญ ฉันจะรดน้ำบนศีรษะของเด็ก," เมื่อท่านอนุญาต
ว่า "จงรดเด็จ," ได้ทำอย่างนั้นแล้ว เทพจปล่อยเด็กนั้นไปในขณะ
นั่นเอง แล้วไปยืนอยู่ในประตูว่า
แม้พระเถระ ในเวลาสร้างบัดกรี ลูกจากอาสนะ สายาย
อากาศ ๑๒ อยู่เทียว เพราะความที่ท่านเป็นผู้ไม่ละเลยมุมฎฐฐาน
หลีกไปแล้ว
ครั้นในเวลาท่านถึงประตูว่า เทพจนั่น กล่าวว่าท่านว่า "พ่อ
หมอใหญ่ ท่านอย่าเข้าไปในนี้" ท่านยืนอยู่ ณ ที่นั่นเอง กล่าวว่า
"ท่านเป็นใคร ?"
เทพจ. ข้าพเจ้าเป็นเทพดาษสูงอยู่ในที่นี้
พระเถระ คิดว่า "ื่อฉันทำวรรมนธรรมมีอยู่หรือหนอเอล ?"
ดังนี้แล้ว ตรวจดูจำเดิมแต่กาลอุปสมบท ก็ยังไม่เห็นความเศร้าหมอง