ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปทุตฺตอคาแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 208
[พระเถระถูกสามีของหญิงนั้น but ไม่โกรธ]
สามีนี้ มีความโกรธเกิดขึ้นว่า "ก็เจ้าจักไม่อในบุคคลผู้พา
เจ้าไปเก่าหรอ? เราจักทำธรรอันสมควรแก่กุญนี้ (แทน) ตัว
เข้าให้ได้" ด้วยความอามาตายในหญิง จึงดีพระเถระ แล้วพาหญิง
นั่นกลับไป
ทั่วสรีระของพระเถระได้เป็นปมเกิดขึ้นแล้ว ครุ่นในกาแลง
พระเถระนั้นมุษิวารภิญญาหลายพากันนวดสรีระ เห็นปมแล้ว
ถามว่า "นี่อะไร ?" ท่านบอกเนื้อความนั้นแก่นกู้หล่านั้น
ลำดับนั้น พวกภิญญ ถามท่านว่า "ผู้อายุ ก็เมื่ออนุนนั้น
ประหารอยู่ อย่างนั้น ท่านได้กล่าวอะไร? หรือความโกรธเกิดแก่
ท่านไหม ?" พระเถร กล่าวว่าที่ว่า "ผู้มีอายุหลาย ความโกรธ
ย่อมไม่เกิดขึ้นแก่รำ, ภิกษุนั้น
ภิญญาหล่านั้น ไปสู่นัก ของพระศาสนา กราบทูลเนื้อความ
นั่นแล้ว กราบทูลว่า "พระเจ้าข้า ภิกษุนั้น อันพะระองค์ดังหลาย
กล่าวอ้าง 'ความโกรธย่อมเกิดแก่ท่านไหม?' ยังก่าวได้ว่า
ท่านผู้มีอายุหลาย ความโกรธย่อมไม่เกิดขึ้นแก่รำ, ภิกษุนั้น
กล่าวคำไม่จริง พyasน้อรัคตผล. ""
[พระฉันฉานสพะแม๓กฏกิไม่โกรธ]
พระศาสดา ทรงสับถ้อยคำของภิญญาหล่านั้นแล้ว ตรัสว่า
"ภิญญาหลายธรรมคาพระฉันฉานพังหลาย มีอาชญาอาณวง
แล้ว พระฉันฉานหล่านนั้น ย่อมไม่ทำความโกรธ ในชนทั้งหลาย