ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมบทอุทิศถวายแปล ภาค ๘ หน้า ที่ 142
และความแพ้" สามเณรนี้เข้าไปหาทั่วโลกบาลทั้ง ๔ แล้วท้าวสักกะ ท้าวสุนาคิสต์ ท้าวสุมนิสิทธิ์ และท้าวสวุตติ แล้วบอกเนื้อความนั้นโดยทำหน้าที่นั้นเอง. ต่อแต่นั้น สามเณรไปโดยลำดับจนถึงพรหมโลก อินทพรหมทั้งหลายในที่นี้ต่างผู้มาไหว้แล้วยันอยู่ถามว่า "อะไรนั้น ? ขอรับ" จึงแจ้งเนื้อความนั้น.
สามเณรนั้น เที่ยวไปบอกในที่ทุกแห่ง ๆ โดยครูเดียวเท่านั้น วันเสาร์ก็สัญจรสวดและครูพรหม ด้วยอาการอย่างนี้ ถึงเทวดาทุก ๆ จำพวก ฟังคำของเธอแล้ว ประชุมกันเต็มอากาศ ไม่มีว่างที่หลังจะอะโนคาด จุดจูงแห่งขนมที่บุคคลใส่ไว้ในทนานะนั้น.
[สามเณรเชิญเทพมาดูการรบ]
เมื่อครูเทวดาประชุมกันแล้ว สามเณรขึ้น ณ อากาศ กล่า กระพระนาคว่า :-
"นาฏราช ผู้มีเดชกล้า มีกำลังมาก ท่านจงฟัง คำของข้าพเจ้า ท่านจงให้น้ำดื่มแก่ข้าพเจ้า,
ข้าพเจ้าเป็นผู้มาเพื่อจะนำประชุมทองนี้. "
ที่นั้น นาฏกล่าวะเธอว่า:-
"สามเณร ถ้าท่านมีความกล้าหาญอย่างลูก ผู้ชายไร้?, ข้าพเจ้าอบใจคำพูดของท่าน, ท่านจงนำกำน้ำดื่มของข้าพเจ้าไปดื่ม."
สามเณรนั้น รับคำปฏิญาณของนาฏจึง ๑ ครั้งแล้ว ยืน ณ อากาศ