ข้อความต้นฉบับในหน้า
ก็กระสันแล้ว.
[ภิกษุหนุ่มถูกนำตัวไปเฝ้าพระศาสดา]
ต่อมาวันหนึ่ง พวกภิกษุอาคันตุกะพบภิกษุนันท จึงถามว่า
"ผู้มีอายุ เหตุไร?" ท่านจึงเป็นผู้มเหลืองหนักนั่น เมื่อภิกษุนั้น
ตอบว่า "ผู้มีอายุ ผมเป็นผู้กระสัน," จึงนำไปสำนักพระอาจารย์
และอุปโชคามะ อาจารย์และอุปโชคามะแม่เหล่านั้นก็ภิกษุนั้นไปสู่
สำนักพระศาสดา กรุณาทูลความนั้นแล้ว
[พระศาสดาทรงแสดงบูรพธรรมของภิกษุหนุ่มนั้น]
พระศาสดา ตรัสว่า ว่า "ภิกษุ นั่นว่า เธอเป็นผู้กระสันจริง
หรือ?" เมื่อภิกษุนั้นกล่าวว่า "จริง," จึงตรัสว่า "ภิกษุ เหตุไร?"
เธอบวในศาสนาของพระพุทธเจ้า ผู้ไปรฐความเพียรเช่นดังเรา
จึงไม่ให้เธอคนว่า "พระโลกล้น" หรือ พระสถากคาม
จึงทรงชักถามว่า "เหตุไร? เธอจึงเป็นผู้กระสัน" เมื่อภิกุ
นั้น ทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้จริญ หญิงคนหนึ่ง พูดข้าร้องค์
อย่างนี้," จึงตรัสว่า "ภิกษุ กิริยาของนางนั้น ไม่อ่นอรระร
เพราะในภาพก่อน นางจะบัดดีผู้อื่นในชมพูทวีปทั้งสิ้นแล้ว ยัง
ความสนใจในบรรดาคนหนึ่ง ซึ่งตนเห็นครูเดียวชนให้เกิดขึ้น ทำ
บัดนี้ผู้อื่นนั้น ให้ถึงความสิ้นชีวิต" อันภิกษุทั้งหลายอุตอารธนา
เพื่อให้ทรงประกาศเรื่องนั้น จึงทรงทำให้แจ้งชั่งความที่พอชนะคนอหัว
บันติ เรียนศิลปะในสำนักของอาจารย์ศาสนาโมกข์ ในรงุง้ตักลึกสล