ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐปฏิทินฉบับแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 79
"หญิงแพทย์ในครั้งนั้น ได้เป็นนางออณวรรณา, คนรักษาประวัติเป็นภิกษุชื่อว่า ปุนะ,
อามาตย์ผู้ถือเชือก ได้เป็นกัลยาณิภิกษุ, และ อามาตย์ผู้เป็นขุนคลัง ได้เป็นโกลิต, เศรษฐี
ในครั้งนั้น ได้เป็นสารภัตร, นายสาริน ได้เป็น อนุฑธ, พราหมณ์ณ ได้เป็นกัลยาณีภิกษุ, อุปาระ
ได้เป็นนvenzนิด, พระมาลัย ได้เป็นมารดา ของราหู, พระชนิน ได้เป็นพระนางมาเทวี,
พระเจ้ากรุ ได้เป็นพระโพธิสัตว์; พวกเธอจง จำหนาดไว้ด้วยอภาราอย่างนี้"
ดังนี้แล้ว ตรัสว่า "ภิกษุ มนติในครั้งก่อน เมื่อความ
รำคาญแม้มิประมาณน้อยเกิดขึ้นแล้ว, ทำสีลาเถาองค์ตนให้เป็นเครื่อง
ร้างเกลื่อนแล้วอย่างนี้, ส่วนเธอ บวชในศาสนาของพระพุทธเจ้าผู้เป็น
กับด้ายา งทำปาฎิบัติอยู่ (นั่น) ได้ทำกรรมอันหนักยิ่งนัก;
ธรรมดากายู ควรเป็นผู้สามร่วมมือ เท้า และวาๆ" ดังนี้แล้ว
ตรัสพระคาถานี้ว่า:-
"บันฑิตทั้งหลาย กล่าวบุคคลผู้มีมือสัตย์รวม
แล้ว มีท่ำสำรวมแล้ว มีทำนองสำรวมแล้ว มี
คนสำรวมแล้ว ยินดีในธรรมอันเป็นไปภายใน
มิติตั้งมั่นแล้ว เป็นคนโดดเดี่ยว สันโดษ
ว่า "เป็นภิกษุ. "