1 ครั้ง
บทนี้กล่าวถึงการวางอาญาในสัตว์และการบรรลุธรรม โดยเฉพาะการอภัยในความเข้าใจของพรหมณ์ พร้อมคำอธิบายถึงคุณสมบัติของผู้ที่ไม่ตกอยู่ในกิเลสและการบรรลุอรหัตผล ทั้งหลายมีโสดาปัตผลเป็นต้น ผู้ที่มีปฏิุทะและสามารถแสดงอภัย สามารถเข้าถึงความสุขโดยไม่ติดอยู่ในความหลง. ความเข้าใจเช่นนี้ทำให้เห็นคุณค่าของการทำจิตใจให้สงบและมีสติ.
-การวางอาญา
-การบรรลุธรรม
-คุณสมบัติของพรหมณ์
-การทำใจให้สงบ
-คำสอนในพระพุทธศาสนา