พระธัมม์ทัฬสกัดแปล ภาค ๘ : หน้า 256/304

ประโคด - พระธัมม์ทัฬสกัดแปล ภาค ๘ - หน้าที่ 254 ที่บริเวณพระคันธฑูตร มนุษย์ชื่นใจทั้งหลายผู้พุทธรรมในสำนักพระ ศาสดาแล้วไป จงถือเอามือทั้ง ๒ มนุษย์ทั้งหลาย แม้มิถึงสุขแล้ว ถึงจงถือเอามือนี่ดีเถิด" ได้ยินว่า เขาได้รับความคิดอย่างนี้ว่า "ชนนทั้งหลายผู้มีธรรมะ ประสงค์จะฟังธรรมก่อนจึงจัไปทีเดียว ส่วนผู้ไม่มีธรรมะ ไปด้วย ความโลกในทรัพย์ ฟังธรรมแล้ว ก็จ้ากพ้นจากทุกข์ได้;" เพราะเหตุนั้น เขาจึงให้ออกอย่างนั้น เพื่อดึงกิละสงสาระหร มหาชน ถือเอาคนทั้งหลายตามกำหนดดีเขาบอกแล้วนั้นแหละ เมื่อคนที่เขาโปรยแล้วว่าว่า ริ้วรอย เ หมดแล้ว เขาจึงให้โปรยลง เรื่อย ๆ โดยถ่อมแถมเพิ่งเข้า ถึง ๓ ครั้ง อันนี้ เขาวางแก้วมณี ค้นหาคำว่า ได้ประมาณค่าผลแตงโม แตงบทบูลของพระศาสดา ได้ยว่า เขาได้รับความคิดอย่างนี้ว่า "ชื่อว่า ความอิ่ม จัก ไม่มีแก่นทั้งหลายผู้ดูแลครุมิแห่งแก้วมณี พร้อมด้วยพระรัศมีอันมีม สีดจทองคำแต่พระสิริของพระศาสดา;" เพราะฉะนั้น เขาจึงได้ทำ อย่างนั้น แม้มหาชนก็แลดไม่อิ่มเลย [พรามะนิมจิตารุจฉิลักษณะแห่งนิม] ต่อมาวันหนึ่ง พราหมณ์นิมจิตารุจฉิลักษณะแห่งนิม คิดว่า "ได้ยิ นว่า แก้วมณีที่มีค่ามาก อันกุฏของพระเวนไว้เทบทามูลของพระศาสดา, เราจักลักแก้วมณีนี้น่ะ" จึงไปว่าวิหาร เข้าไปโดยระหว่างมหาชนผั ล แล้วเพื่อจะถวายบังคมพระศาสดา กฏภูมิ กำหนดได้ว่า "พราหมณ์นี้ มีประสงค์จะถือเอาแก้ว