การแสดงศิลปะในพระพุทธศาสนา : หน้า 38/304

ประโบค - พระจันทาปิตุภูติถลายแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 36 การแสดงศิลปะของเรา เปล่า (ประโยชน์) แล้วหน่ะ" พระศาสดา ทรงทราบความคิดของเขา จึงตรัสเรียกพระ มหาโมคคัลลานะมาแล้ว ตรัสว่า "โบกี้ลานะ เธองไป พูด กะบุตรเศรฐิว่า 'นھا ท่านจงแสดงศิลปะ'" พระเถร ไป ยืนอยู่ ณ ภายในไม่นานนั้นแล เรียกบุตรเศรษฐิสมแล้ว กล่าวกาตาว่า :- "เชิญคิด อุดมสมบูรณ์บุตรคนฟ้อน ผู้มีกำลัง มาก เชิญท่านดูด, เชิญท่านทำความมินดี แกบริษะกิด, เชิญท่านทำให้มหาชนรำเริงเถิด." เขาได้ยืนถอนคำของพระเถรแล้ว เป็นผู้มีใจดี หวังว่า "พระ ศาสดามีพระประสงค์จะัศิลปะของเรา" จึงยืนบนปลายไม้นั้นแล้ว กล่าวคาถาว่า :- "เชิญคิด ท่านโมคคัลลานะ ผู้มีปัญญามาก มี ฤทธิ์มาก เชิญท่านดูด, เชิญท่านทำความ ยินดีแก่บริษัท, จะมมหาชนให้รำเริง." ก็แก่สร้นกล่าวอย่างนั้นแล้ว ก็กรือโดดจากปลายไม้มันเป็น ขึ้น สู่ อากาศ ถกลเคน ๑๕ ครั้งในอากาศแล้ว ลงมายืนอยู่บนปลาย ไม้นั้น (ตามเดิม). ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสว่า "ฤๅลกเสน ธรรมดา บันฑิต ต้องละความอาลัยรักใครในบันฑ์หลาย ทั้งที่เป็นดี"